σημειόω

Ancient Greek

Alternative forms

• σᾱμειόω (sāmeióō) — Doric

Etymology

σημεῖον (sēmeîon) +‎ -όω (-óō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.meː.ɔ̂ː/ → /si.miˈo/ → /si.miˈo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.meː.ɔ̂ː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝.miˈo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.miˈo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.miˈo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.miˈo/

Verb

σημειόω • (sēmeióō)

1. to mark, stamp
2. to seal (e.g. letters)
3. to signal
4. (in middle) to take notice of, honor
5. (in middle) to interpret as a sign or portent, infer as from a sign
6. (in middle, medicine) to diagnose, examine
7. (in middle) to note (for oneself)

Conjugation

   Present: σημειῶ, σημειοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σημειῶ	σημειοῖς	σημειοῖ	σημειοῦτον	σημειοῦτον	σημειοῦμεν	σημειοῦτε	σημειοῦσῐ(ν)
	subjunctive	σημειῶ	σημειοῖς	σημειοῖ	σημειῶτον	σημειῶτον	σημειῶμεν	σημειῶτε	σημειῶσῐ(ν)
	optative	σημειοίην, σημειοῖμῐ	σημειοίης, σημειοῖς	σημειοίη, σημειοῖ	σημειοῖτον, σημειοίητον	σημειοίτην, σημειοιήτην	σημειοῖμεν, σημειοίημεν	σημειοῖτε, σημειοίητε	σημειοῖεν, σημειοίησᾰν
	imperative		σημείου	σημειούτω	σημειοῦτον	σημειούτων		σημειοῦτε	σημειούντων
middle/ passive	indicative	σημειοῦμαι	σημειοῖ	σημειοῦται	σημειοῦσθον	σημειοῦσθον	σημειούμεθᾰ	σημειοῦσθε	σημειοῦνται
	subjunctive	σημειῶμαι	σημειοῖ	σημειῶται	σημειῶσθον	σημειῶσθον	σημειώμεθᾰ	σημειῶσθε	σημειῶνται
	optative	σημειοίμην	σημειοῖο	σημειοῖτο	σημειοῖσθον	σημειοίσθην	σημειοίμεθᾰ	σημειοῖσθε	σημειοῖντο
	imperative		σημειοῦ	σημειούσθω	σημειοῦσθον	σημειούσθων		σημειοῦσθε	σημειούσθων
		active				middle/passive
infinitive		σημειοῦν				σημειοῦσθαι
participle	m	σημειῶν				σημειούμενος
	f	σημειοῦσᾰ				σημειουμένη
	n	σημειοῦν				σημειούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σημείουν, σημειούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σημείουν	σημείους	σημείου	σημειοῦτον	σημειούτην	σημειοῦμεν	σημειοῦτε	σημείουν
middle/ passive	indicative	σημειούμην	σημειοῦ	σημειοῦτο	σημειοῦσθον	σημειούσθην	σημειούμεθᾰ	σημειοῦσθε	σημειοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σημειώσομαι, σημειωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σημειώσομαι	σημειώσῃ, σημειώσει	σημειώσεται	σημειώσεσθον	σημειώσεσθον	σημειωσόμεθᾰ	σημειώσεσθε	σημειώσονται
	optative	σημειωσοίμην	σημειώσοιο	σημειώσοιτο	σημειώσοισθον	σημειωσοίσθην	σημειωσοίμεθᾰ	σημειώσοισθε	σημειώσοιντο
passive	indicative	σημειωθήσομαι	σημειωθήσῃ	σημειωθήσεται	σημειωθήσεσθον	σημειωθήσεσθον	σημειωθησόμεθᾰ	σημειωθήσεσθε	σημειωθήσονται
	optative	σημειωθησοίμην	σημειωθήσοιο	σημειωθήσοιτο	σημειωθήσοισθον	σημειωθησοίσθην	σημειωθησοίμεθᾰ	σημειωθήσοισθε	σημειωθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					σημειώσεσθαι		σημειωθήσεσθαι
participle	m				σημειωσόμενος		σημειωθησόμενος
	f				σημειωσομένη		σημειωθησομένη
	n				σημειωσόμενον		σημειωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσημειωσᾰ́μην, ἐσημειώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐσημειωσᾰ́μην	ἐσημειώσω	ἐσημειώσᾰτο	ἐσημειώσᾰσθον	ἐσημειωσᾰ́σθην	ἐσημειωσᾰ́μεθᾰ	ἐσημειώσᾰσθε	ἐσημειώσᾰντο
	subjunctive	σημειώσωμαι	σημειώσῃ	σημειώσηται	σημειώσησθον	σημειώσησθον	σημειωσώμεθᾰ	σημειώσησθε	σημειώσωνται
	optative	σημειωσαίμην	σημειώσαιο	σημειώσαιτο	σημειώσαισθον	σημειωσαίσθην	σημειωσαίμεθᾰ	σημειώσαισθε	σημειώσαιντο
	imperative		σημείωσαι	σημειωσᾰ́σθω	σημειώσᾰσθον	σημειωσᾰ́σθων		σημειώσᾰσθε	σημειωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσημειώθην	ἐσημειώθης	ἐσημειώθη	ἐσημειώθητον	ἐσημειωθήτην	ἐσημειώθημεν	ἐσημειώθητε	ἐσημειώθησᾰν
	subjunctive	σημειωθῶ	σημειωθῇς	σημειωθῇ	σημειωθῆτον	σημειωθῆτον	σημειωθῶμεν	σημειωθῆτε	σημειωθῶσῐ(ν)
	optative	σημειωθείην	σημειωθείης	σημειωθείη	σημειωθεῖτον, σημειωθείητον	σημειωθείτην, σημειωθειήτην	σημειωθεῖμεν, σημειωθείημεν	σημειωθεῖτε, σημειωθείητε	σημειωθεῖεν, σημειωθείησᾰν
	imperative		σημειώθητῐ	σημειωθήτω	σημειώθητον	σημειωθήτων		σημειώθητε	σημειωθέντων
					middle		passive
infinitive					σημειώσᾰσθαι		σημειωθῆναι
participle	m				σημειωσᾰ́μενος		σημειωθείς
	f				σημειωσᾰμένη		σημειωθεῖσᾰ
	n				σημειωσᾰ́μενον		σημειωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σεσημείωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σεσημείωμαι	σεσημείωσαι	σεσημείωται	σεσημείωσθον	σεσημείωσθον	σεσημειώμεθᾰ	σεσημείωσθε	σεσημείωνται
	subjunctive	σεσημειωμένος ὦ	σεσημειωμένος ᾖς	σεσημειωμένος ᾖ	σεσημειωμένω ἦτον	σεσημειωμένω ἦτον	σεσημειωμένοι ὦμεν	σεσημειωμένοι ἦτε	σεσημειωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σεσημειωμένος εἴην	σεσημειωμένος εἴης	σεσημειωμένος εἴη	σεσημειωμένω εἴητον/εἶτον	σεσημειωμένω εἰήτην/εἴτην	σεσημειωμένοι εἴημεν/εἶμεν	σεσημειωμένοι εἴητε/εἶτε	σεσημειωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σεσημείωσο	σεσημειώσθω	σεσημείωσθον	σεσημειώσθων		σεσημείωσθε	σεσημειώσθων
						middle/passive
infinitive						σεσημειῶσθαι
participle	m					σεσημειωμένος
	f					σεσημειωμένη
	n					σεσημειωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐσεσημειώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐσεσημειώμην	ἐσεσημείωσο	ἐσεσημείωτο	ἐσεσημείωσθον	ἐσεσημειώσθην	ἐσεσημειώμεθᾰ	ἐσεσημείωσθε	ἐσεσημείωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: σεσημειώσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σεσημειώσομαι	σεσημειώσῃ, σεσημειώσει	σεσημειώσεται	σεσημειώσεσθον	σεσημειώσεσθον	σεσημειωσόμεθᾰ	σεσημειώσεσθε	σεσημειώσονται
	optative	σεσημειωσοίμην	σεσημειώσοιο	σεσημειώσοιτο	σεσημειώσοισθον	σεσημειωσοίσθην	σεσημειωσοίμεθᾰ	σεσημειώσοισθε	σεσημειώσοιντο
						middle/passive
infinitive						σεσημειώσεσθαι
participle	m					σεσημειωσόμενος
	f					σεσημειωσομένη
	n					σεσημειωσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• σημαίνω (sēmaínō)

Derived terms

• σημείωσῐς (sēmeíōsis)
• σημειωτικός (sēmeiōtikós)

References

• “σημειόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press