συνταγματάρχης
Ancient Greek
editEtymology
editFrom σῠ́ντᾰγμᾰ (súntagma, “syntagma”) + ἀρχός (arkhós, “leader”) + -ης (-ēs).
Pronunciation
edit- (5th BCE Attic) IPA(key): /syn.taŋ.ma.tár.kʰɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /syn.taɡ.maˈtar.kʰe̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /syn.taɣ.maˈtar.çis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /syn.taɣ.maˈtar.çis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sin.daɣ.maˈtar.çis/
Noun
editσῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχης • (suntagmatárkhēs) m (genitive σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχου); first declension
Inflection
editCase / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχης ho suntagmatárkhēs |
τὼ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱ tṑ suntagmatárkhā |
οἱ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαι hoi suntagmatárkhai | ||||||||||
Genitive | τοῦ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχου toû suntagmatárkhou |
τοῖν σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαιν toîn suntagmatárkhain |
τῶν σῠντᾰγμᾰτᾰρχῶν tôn suntagmatarkhôn | ||||||||||
Dative | τῷ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχῃ tôi suntagmatárkhēi |
τοῖν σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαιν toîn suntagmatárkhain |
τοῖς σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαις toîs suntagmatárkhais | ||||||||||
Accusative | τὸν σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχην tòn suntagmatárkhēn |
τὼ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱ tṑ suntagmatárkhā |
τοὺς σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱς toùs suntagmatárkhās | ||||||||||
Vocative | σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχη suntagmatárkhē |
σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱ suntagmatárkhā |
σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαι suntagmatárkhai | ||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
edit- σῠντᾰγμᾰτᾰρχέω (suntagmatarkhéō)
- σῠντᾰγμᾰτᾰρχῐ́ᾱ (suntagmatarkhíā)
Descendants
edit- Greek: συνταγματάρχης (syntagmatárchis)
- English: syntagmatarchis
- Latin: syntagmatarchēs, -a
- English: syntagmatarch
References
edit- “συνταγματάρχης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- συνταγματάρχης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
editEtymology
editLearned borrowing from Koine Greek συνταγματάρχης (suntagmatárkhēs). By surface analysis, σύνταγμα (συνταγματ-) (sýntagma (syntagmat-)) + -άρχης (-árchis) See άρχω (árcho) < ἄρχω (árkhō, “to lead”)).
Pronunciation
editNoun
editσυνταγματάρχης • (syntagmatárchis) m or f (plural συνταγματάρχες)
- (military) the rank of colonel in the British and US armies with the NATO grade OF-5
- Synonym: (abbreviation) σχης (schis)
- Coordinate terms: ("colonel's wife") συνταγματαρχίνα (syntagmatarchína), ("lieutenant colonel") αντισυνταγματάρχης (antisyntagmatárchis)
Declension
editFor masculine:
Declension of συνταγματάρχης
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | συνταγματάρχης • | συνταγματάρχες • | |
genitive | συνταγματάρχη • | συνταγματαρχών • | |
accusative | συνταγματάρχη • | συνταγματάρχες • | |
vocative | συνταγματάρχη • | συνταγματάρχες • | |
* The vocative singular συνταγματάρχα is used in the phrase "Κύριε Συνταγματάρχα". |
For feminine:
This adjective needs an inflection-table template.
Coordinate terms
editRelated terms
edit- see: σύνταγμα n (sýntagma, “regiment”)
Further reading
edit- συνταγματάρχης on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
- συνταγματάρχης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Ancient Greek compound terms
- Ancient Greek terms suffixed with -ης
- Ancient Greek 5-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek paroxytone terms
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek first-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the first declension
- grc:Military
- Greek terms borrowed from Koine Greek
- Greek learned borrowings from Koine Greek
- Greek terms derived from Koine Greek
- Greek terms suffixed with -άρχης
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek nouns of mixed gender
- Greek masculine nouns
- Greek feminine nouns
- Greek nouns with multiple genders
- el:Military
- Greek nouns declining like 'κλέφτης'
- el:Military ranks