τρόμος

Ancient Greek

Etymology

From τρέμω (trémō) +‎ -ος (-os), from Proto-Indo-European *trem- (“to tremble”). Cognate with Tocharian B tremi (“anger”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tró.mos/ → /ˈtro.mos/ → /ˈtro.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tró.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtro.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtro.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtro.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtro.mos/

Noun

τρόμος • (trómos) m (genitive τρόμου); second declension

1. trembling, tremor, shudder
2. fear, terror

Declension

Second declension of ὁ τρόμος; τοῦ τρόμου (Attic)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	ὁ τρόμος ho trómos	οἱ τρόμοι hoi trómoi
Genitive	τοῦ τρόμου toû trómou	τῶν τρόμων tôn trómōn
Dative	τῷ τρόμῳ tôi trómōi	τοῖς τρόμοις toîs trómois
Accusative	τὸν τρόμον tòn trómon	τοὺς τρόμους toùs trómous
Vocative	τρόμε tróme	τρόμοι trómoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: τρόμος (trómos)
• Mariupol Greek: тре́мус (trjémus)

Further reading

• “τρόμος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τρόμος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τρόμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • fear idem, page 312.
  • fright idem, page 345.
  • horror idem, page 406.
  • palpitation idem, page 590.
  • palsy idem, page 590.
  • quaking idem, page 662.
  • quaver idem, page 664.
  • quiver idem, page 667.
  • shaking idem, page 761.
  • shiver idem, page 766.
  • shudder idem, page 771.
  • start idem, page 811.
  • terror idem, page 863.
  • thrill idem, page 870.
  • trembling idem, page 893.
  • tremor idem, page 893.
  • unsteadiness idem, page 933.
  • vibration idem, page 950.

Greek

Etymology

From Ancient Greek τρόμος (trómos, “trembling, quaking, quivering”), from Proto-Indo-European *trem- (“to tremble”).

Compare Mariupol Greek тре́мус (trjémus).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾo.mos/
• Hyphenation: τρό‧μος

Noun

τρόμος • (trómos) m (uncountable)

1. terror, extreme fear

   Ο τρόμος δεν επιτρέπεται να καταπολεμάται με τρόμο.

   O trómos den epitrépetai na katapolemátai me trómo.

   Terror must not be fought with terror.

2. (medicine) trembling, tremor

Declension

  τρόμος

case     \     number	singular
nominative	τρόμος •
genitive	τρόμου •
accusative	τρόμο •
vocative	τρόμε •

Related terms

• ατρόμαχτος (atrómachtos, “fearless”, adjective)
• ατρόμητος (atrómitos, “fearless”, adjective)
• άτρομος (átromos, “fearless”, adjective)
• έντρομος (éntromos, “very frightened”, adjective)
• κατατρομαγμένος (katatromagménos, participle)
• κατατρομάζω (katatromázo, “frighten very much”)
• ο φόβος και ο τρόμος (o fóvos kai o trómos)
• περίτρομος (perítromos, “very frightened”, adjective)
• τρόμαγμα n (trómagma, “fright”)
• τρομαγμένος (tromagménos, “frightened”, adjective)
• τρομάζω (tromázo, “to frighten, to be frightened”)
• τρομακτικός (tromaktikós, “frightening”, adjective)
• τρομάρα f (tromára, “extreme terror”)
• τρομαχτικός (tromachtikós, “frightening”, adjective)
• τρομερός (tromerós, “terrible”, adjective)
• τρομοκρατημένος (tromokratiménos, “terrified”, adjective)
• τρομοκράτης m (tromokrátis, “terrorist”)
• τρομοκράτηση f (tromokrátisi, “terrorising, bullying”)
• τρομοκρατία f (tromokratía, “terrorism”)
• τρομοκρατικός (tromokratikós, “terrorist”)
• τρομοκράτισσα f (tromokrátissa, “terrorist”)
• τρομοκρατούμαι (tromokratoúmai, “to be terrified”)
• τρομοκρατώ (tromokrató, “to terrorise, to intimidate”)
• and see: τρέμω (trémo)

 

Further reading

• τρόμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language