See also: вина

Bulgarian

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *viniti. Compare Russian вини́ть (vinítʹ).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [viˈnʲɤ̟]
  • Audio:(file)

Verb

edit

виня́ (vinjá) first-singular present indicativeimpf

  1. (transitive) to blame
    Synonyms: обвиня́вам (obvinjávam), обвиня́ (obvinjá)
    Тя не вини́ ни́кого за смъртта́ на баща́ си.
    Tja ne viní níkogo za smǎrttá na baštá si.
    She doesn't blame anyone for her father's death.

Conjugation

edit

Derived terms

edit

References

edit
  • виня”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • виня”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010

Russian

edit

Pronunciation

edit

Participle

edit

виня́ (vinjá)

  1. present adverbial imperfective participle of вини́ть (vinítʹ)