косный
Russian edit
Etymology edit
Borrowed from Old Church Slavonic късьнъ (kŭsĭnŭ, “slow, late”), from Proto-Slavic *kъsьnъ. Compare Bulgarian къ́сно (kǎ́sno, “late”), Serbo-Croatian ка̏сно (“late”), Slovene kəsȃn (“careless, slow, late”) (feminine kəsnà), also kəsə̀n. Further cognate with Lithuanian kùšlas (“frail, wretched”) (also kušlùs), Latvian kusls (“weak, small and tender”), Latvian kust (“to tire”) (1sg. kùstu, 1sg. past kusu), Old Prussian ucka-kuslaisin (“the weakest”, acc. sg.).
Pronunciation edit
Adjective edit
ко́сный • (kósnyj) (comparative (по)ко́снее or (по)ко́сней)
Declension edit
Declension of ко́сный (short class a*)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | ко́сный kósnyj |
ко́сное kósnoje |
ко́сная kósnaja |
ко́сные kósnyje | |
genitive | ко́сного kósnovo |
ко́сной kósnoj |
ко́сных kósnyx | ||
dative | ко́сному kósnomu |
ко́сной kósnoj |
ко́сным kósnym | ||
accusative | animate | ко́сного kósnovo |
ко́сное kósnoje |
ко́сную kósnuju |
ко́сных kósnyx |
inanimate | ко́сный kósnyj |
ко́сные kósnyje | |||
instrumental | ко́сным kósnym |
ко́сной, ко́сною kósnoj, kósnoju |
ко́сными kósnymi | ||
prepositional | ко́сном kósnom |
ко́сной kósnoj |
ко́сных kósnyx | ||
short form | ко́сен kósen |
ко́сно kósno |
ко́сна kósna |
ко́сны kósny |
Derived terms edit
- ко́сность (kósnostʹ)
- косне́ть impf (kosnétʹ), закосне́ть pf (zakosnétʹ)