се изглупира

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ izɡɫuˈpiɾa]

Verb

се изглупи́ра • (se izglupíra) third-singular present, pf (imperfective се глупи́ра)

1. (reflexive with се) to make a fool of oneself, perform some stupidity

Conjugation

Conjugation of се изглупира (perfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се изглупирал	се изглупирал	adjectival participle	—
feminine	се изглупирала	се изглупирала	adverbial participle	—
neuter	се изглупирало	се изглупирало	verbal noun	—
plural	се изглупирале	се изглупирале	perfect participle	изглупирано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се изглупирам	се изглупирав	се изглупирав	—
2nd singular	се изглупираш	се изглупираше	се изглупира	изглупирај се
3rd singular	се изглупира	се изглупираше	се изглупира	—
1st plural	се изглупираме	се изглупиравме	се изглупиравме	—
2nd plural	се изглупирате	се изглупиравте	се изглупиравте	изглупирајте се
3rd plural	се изглупираат	се изглупираа	се изглупираа	—
Compound tenses
perfect	сум се изглупирал		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	се имам изглупирано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се изглупирал		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	се имав изглупирано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал изглупирано		perfect of има + perfect participle
future	ќе се изглупирам		ќе + present
има-future	ќе се имам изглупирано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се изглупирав		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав изглупирано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се изглупирал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал изглупирано		future reported of има + perfect participle
conditional	би се изглупирал		би + aorist l-participle
има-conditional	би се имал изглупирано		conditional of има + perfect participle