կից

Armenian

Etymology

From Old Armenian կից (kicʻ).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /kit͡sʰ/, [kit͡sʰ]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɡit͡s/, [ɡit͡sʰ]

Adjective

կից • (kicʻ) (superlative ամենակից)

1. together, united, conjoined
2. close, near
3. enclosed, attached

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	կից (kicʻ)	կիցեր (kicʻer)
dative	կիցի (kicʻi)	կիցերի (kicʻeri)
ablative	կիցից (kicʻicʻ)	կիցերից (kicʻericʻ)
instrumental	կիցով (kicʻov)	կիցերով (kicʻerov)
locative	կիցում (kicʻum)	կիցերում (kicʻerum)
	definite forms
nominative	կիցը/կիցն (kicʻə/kicʻn)	կիցերը/կիցերն (kicʻerə/kicʻern)
dative	կիցին (kicʻin)	կիցերին (kicʻerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	կիցս (kicʻs)	կիցերս (kicʻers)
dative	կիցիս (kicʻis)	կիցերիս (kicʻeris)
ablative	կիցիցս (kicʻicʻs)	կիցերիցս (kicʻericʻs)
instrumental	կիցովս (kicʻovs)	կիցերովս (kicʻerovs)
locative	կիցումս (kicʻums)	կիցերումս (kicʻerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	կիցդ (kicʻd)	կիցերդ (kicʻerd)
dative	կիցիդ (kicʻid)	կիցերիդ (kicʻerid)
ablative	կիցիցդ (kicʻicʻd)	կիցերիցդ (kicʻericʻd)
instrumental	կիցովդ (kicʻovd)	կիցերովդ (kicʻerovd)
locative	կիցումդ (kicʻumd)	կիցերումդ (kicʻerumd)

Conjunction

կից • (kicʻ)

1. close, near, at

Noun

կից • (kicʻ) (dialectal)

1. kick, kicking (of an animal)
2. (dialectal) handful, two palms joined

   Synonym: կուց (kucʻ)

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	կից (kicʻ)	կիցեր (kicʻer)
dative	կիցի (kicʻi)	կիցերի (kicʻeri)
ablative	կիցից (kicʻicʻ)	կիցերից (kicʻericʻ)
instrumental	կիցով (kicʻov)	կիցերով (kicʻerov)
locative	կիցում (kicʻum)	կիցերում (kicʻerum)
	definite forms
nominative	կիցը/կիցն (kicʻə/kicʻn)	կիցերը/կիցերն (kicʻerə/kicʻern)
dative	կիցին (kicʻin)	կիցերին (kicʻerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	կիցս (kicʻs)	կիցերս (kicʻers)
dative	կիցիս (kicʻis)	կիցերիս (kicʻeris)
ablative	կիցիցս (kicʻicʻs)	կիցերիցս (kicʻericʻs)
instrumental	կիցովս (kicʻovs)	կիցերովս (kicʻerovs)
locative	կիցումս (kicʻums)	կիցերումս (kicʻerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	կիցդ (kicʻd)	կիցերդ (kicʻerd)
dative	կիցիդ (kicʻid)	կիցերիդ (kicʻerid)
ablative	կիցիցդ (kicʻicʻd)	կիցերիցդ (kicʻericʻd)
instrumental	կիցովդ (kicʻovd)	կիցերովդ (kicʻerovd)
locative	կիցումդ (kicʻumd)	կիցերումդ (kicʻerumd)

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	կից (kicʻ)	կցեր (kcʻer)
dative	կցի (kcʻi)	կցերի (kcʻeri)
ablative	կցից (kcʻicʻ)	կցերից (kcʻericʻ)
instrumental	կցով (kcʻov)	կցերով (kcʻerov)
locative	կցում (kcʻum)	կցերում (kcʻerum)
	definite forms
nominative	կիցը/կիցն (kicʻə/kicʻn)	կցերը/կցերն (kcʻerə/kcʻern)
dative	կցին (kcʻin)	կցերին (kcʻerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	կիցս (kicʻs)	կցերս (kcʻers)
dative	կցիս (kcʻis)	կցերիս (kcʻeris)
ablative	կցիցս (kcʻicʻs)	կցերիցս (kcʻericʻs)
instrumental	կցովս (kcʻovs)	կցերովս (kcʻerovs)
locative	կցումս (kcʻums)	կցերումս (kcʻerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	կիցդ (kicʻd)	կցերդ (kcʻerd)
dative	կցիդ (kcʻid)	կցերիդ (kcʻerid)
ablative	կցիցդ (kcʻicʻd)	կցերիցդ (kcʻericʻd)
instrumental	կցովդ (kcʻovd)	կցերովդ (kcʻerovd)
locative	կցումդ (kcʻumd)	կցերումդ (kcʻerumd)

Alternative forms

• կիցք (kicʻkʻ), կիցս (kicʻs)

References

• Sargsyan, Artem et al., editors (2001–2012), “կից”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), Yerevan: Hayastan

Old Armenian

Etymology

Deverbal from կցեմ (kcʻem).

Adjective

կից • (kicʻ)

1. together, united, conjoined

   կից լինել ― kicʻ linel ― to be annexed

2. close, near

Adverb

կից • (kicʻ)

1. conjointly, together, at the same time

   կից ընթանալ ― kicʻ əntʻanal ― to run together; to concur with, to cooperate; to compete

Noun

կից • (kicʻ) (plural nominative կիցք, plural accusative կիցս)

1. (in the plural) joint, conjunction, union

   կիցք ճանապարհի ― kicʻkʻ čanaparhi ― place where four roads meet or cross, cross-road or cross-street

   կիցք բանից ― kicʻkʻ banicʻ ― composition, texture

   կիցք անդրեաց ― kicʻkʻ andreacʻ ― group of statuary

2. (in the plural) the hind part of an animal
3. (in the plural) kick, kicking (developed from the previous sense)

   կիցս արձակել, ընկենուլ, հանել ― kicʻs arjakel, ənkenul, hanel ― to kick, to fling out or kick up the heels

4. handful, two palms joined

Descendants

• Armenian: կից (kicʻ), կիցք (kicʻkʻ), կիցս (kicʻs)

Further reading

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կից”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “կից”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “կից”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy