آم
Arabic edit
Root |
---|
ء و م (ʔ-w-m) |
Verb edit
آمَ • (ʔāma) I, non-past يَأُومُ or يَؤُومُ (yaʔūmu)
Conjugation edit
Conjugation of
آمَ
(form-I hollow, verbal nouns أَوْم or أَيَام)verbal nouns الْمَصَادِر |
ʔawm or ʔayām | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
ʔāʔim | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
maʔūm | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ʔumtu |
ʔumta |
آمَ ʔāma |
ʔumtumā |
ʔāmā |
ʔumnā |
ʔumtum |
ʔāmū | |||
f | ʔumti |
ʔāmat |
ʔāmatā |
ʔumtunna |
ʔumna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaʔūmu |
taʔūmu |
yaʔūmu |
taʔūmāni |
yaʔūmāni |
naʔūmu |
taʔūmūna |
yaʔūmūna | |||
f | taʔūmīna |
taʔūmu |
taʔūmāni |
taʔumna |
yaʔumna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaʔūma |
taʔūma |
yaʔūma |
taʔūmā |
yaʔūmā |
naʔūma |
taʔūmū |
yaʔūmū | |||
f | taʔūmī |
taʔūma |
taʔūmā |
taʔumna |
yaʔumna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaʔum |
taʔum |
yaʔum |
taʔūmā |
yaʔūmā |
naʔum |
taʔūmū |
yaʔūmū | |||
f | taʔūmī |
taʔum |
taʔūmā |
taʔumna |
yaʔumna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ʔum |
ʔūmā |
ʔūmū |
||||||||
f | ʔūmī |
ʔumna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ʔimtu |
ʔimta |
ʔīma |
ʔimtumā |
ʔīmā |
ʔimnā |
ʔimtum |
ʔīmū | |||
f | ʔimti |
ʔīmat |
ʔīmatā |
ʔimtunna |
ʔimna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuʔāmu |
tuʔāmu |
yuʔāmu |
tuʔāmāni |
yuʔāmāni |
nuʔāmu |
tuʔāmūna |
yuʔāmūna | |||
f | tuʔāmīna |
tuʔāmu |
tuʔāmāni |
tuʔamna |
yuʔamna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuʔāma |
tuʔāma |
yuʔāma |
tuʔāmā |
yuʔāmā |
nuʔāma |
tuʔāmū |
yuʔāmū | |||
f | tuʔāmī |
tuʔāma |
tuʔāmā |
tuʔamna |
yuʔamna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuʔam |
tuʔam |
yuʔam |
tuʔāmā |
yuʔāmā |
nuʔam |
tuʔāmū |
yuʔāmū | |||
f | tuʔāmī |
tuʔam |
tuʔāmā |
tuʔamna |
yuʔamna |
References edit
- Freytag, Georg (1830) “آم”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 72
- Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “آم”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et Cie, page 71
Kalami edit
Adjective edit
آم (ām) m
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Turkic *am (“vulva”); cognate with Azerbaijani am, Bashkir әм (əm), Kazakh ам (am), Kyrgyz ам (am), Tatar әм (äm), Turkmen am and Uzbek am.
Noun edit
آم • (am)
Descendants edit
- Turkish: am
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “am2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 226
- Hindoglu, Artin (1838) “آم”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[3], Vienna: F. Beck, page 64b
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Vulva”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 1801
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “آم”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 406
- Nişanyan, Sevan (2002–) “am”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “آم”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 192
Pashto edit
Etymology edit
Borrowed from Hindustani آم (ām)/आम (ām).
Noun edit
آم • (ām) m
Persian edit
Etymology edit
Borrowed from Hindustani آم / आम (ām).
Pronunciation edit
Readings | |
---|---|
Dari reading? | ām |
Noun edit
Dari | آم |
---|---|
Iranian Persian | انبه |
Tajik | анба |
Urdu edit
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /ɑːm/
- Rhymes: -ɑːm
Etymology 1 edit
Inherited from Sanskrit आम्र (āmra).
Noun edit
آم • (ām) m (Hindi spelling आम)
Descendants edit
Etymology 2 edit
Borrowed from Sanskrit आम (āma).
Adjective edit
Noun edit
Yidgha edit
Etymology 1 edit
Noun edit
آم (ām) m
Etymology 2 edit
Adjective edit
آم (ām)
Further reading edit
https://fli-online.org/site/wp-content/uploads/2016/04/Yidga-Alifbe.pdf