سنت
Arabic edit
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Noun edit
سَنْت • (sant) m
Declension edit
Declension of noun سَنْت (sant)
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
Verb edit
Verb edit
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic سُنَّة (sunna).
Noun edit
سنت • (sünnet)
- (Islam) Sunna
- (Islam) circumcision (excising foreskin from penis)
Derived terms edit
Persian edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic سُنَّة (sunna).
Pronunciation edit
- (Classical Persian) IPA(key): [sun.ˈnat]
- (Iran, formal) IPA(key): [son.nǽt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [sun.nǽt̪]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | sunnat |
Dari reading? | sunnat |
Iranian reading? | sonnat |
Tajik reading? | sunnat |
Noun edit
Dari | سنت |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | суннат |
سُنَّت • (sonnat) (plural سنتها (sonnat-hâ))
Derived terms edit
- سُنَّتی (sonnati)
Related terms edit
- سُنّی (sonni)
Urdu edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Arabic سُنَّة (sunna).
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /sʊn.nət̪/
Noun edit
سُنَّت • (sunnat) f (Hindi spelling सुन्नत)
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /sənt̪/