दुर्बल

Hindi edit

Etymology edit

Borrowed from Sanskrit दुर्बल (durbala).

Pronunciation edit

  • (Delhi Hindi) IPA(key): /d̪ʊɾ.bəl/, [d̪ʊɾ.bɐl]

Adjective edit

दुर्बल (durbal) (indeclinable, Urdu spelling دربل)

  1. weak
  2. frail
  3. feeble
  4. emaciated
  5. infirm
  6. gaunt
  7. sickly
  8. impotent
  9. invalid
  10. (literally) reduced in strength

Sanskrit edit

Etymology edit

दुस्- (dus-) +‎ बल (bala, strength)

Pronunciation edit

Adjective edit

दुर्बल (durbala)

  1. weak, feeble, emaciated, of little strength
  2. thin, lean, slender

Noun edit

दुर्बल (durbala) stemm

  1. weakling, impotent man

Declension edit

Masculine a-stem declension of दुर्बल
Nom. sg. दुर्बलः (durbalaḥ)
Gen. sg. दुर्बलस्य (durbalasya)
Singular Dual Plural
Nominative दुर्बलः (durbalaḥ) दुर्बलौ (durbalau) दुर्बलाः (durbalāḥ)
Vocative दुर्बल (durbala) दुर्बलौ (durbalau) दुर्बलाः (durbalāḥ)
Accusative दुर्बलम् (durbalam) दुर्बलौ (durbalau) दुर्बलान् (durbalān)
Instrumental दुर्बलेन (durbalena) दुर्बलाभ्याम् (durbalābhyām) दुर्बलैः (durbalaiḥ)
Dative दुर्बलाय (durbalāya) दुर्बलाभ्याम् (durbalābhyām) दुर्बलेभ्यः (durbalebhyaḥ)
Ablative दुर्बलात् (durbalāt) दुर्बलाभ्याम् (durbalābhyām) दुर्बलेभ्यः (durbalebhyaḥ)
Genitive दुर्बलस्य (durbalasya) दुर्बलयोः (durbalayoḥ) दुर्बलानाम् (durbalānām)
Locative दुर्बले (durbale) दुर्बलयोः (durbalayoḥ) दुर्बलेषु (durbaleṣu)

Descendants edit

  • Hindi: दुर्बल (durbal)
  • Urdu: دربل