द्युम्न

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• দ্যুম্ন (Assamese script)
• ᬤ᭄ᬬᬸᬫ᭄ᬦ (Balinese script)
• দ্যুম্ন (Bengali script)
• 𑰟𑰿𑰧𑰲𑰦𑰿𑰡 (Bhaiksuki script)
• 𑀤𑁆𑀬𑀼𑀫𑁆𑀦 (Brahmi script)
• ဒျုမ္န (Burmese script)
• દ્યુમ્ન (Gujarati script)
• ਦ੍ਯੁਮ੍ਨ (Gurmukhi script)
• 𑌦𑍍𑌯𑍁𑌮𑍍𑌨 (Grantha script)
• ꦢꦾꦸꦩ꧀ꦤ (Javanese script)
• 𑂠𑂹𑂨𑂳𑂧𑂹𑂢 (Kaithi script)
• ದ್ಯುಮ್ನ (Kannada script)
• ទ្យុម្ន (Khmer script)
• ທ຺ຍຸມ຺ນ (Lao script)
• ദ്യുമ്ന (Malayalam script)
• ᡩᠶᡠᠮᠨᠠ (Manchu script)
• 𑘟𑘿𑘧𑘳𑘦𑘿𑘡 (Modi script)
• ᢑᠶ᠋ᠤᠮᠨᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦿𑧠𑧇𑧔𑧆𑧠𑧁 (Nandinagari script)
• 𑐡𑑂𑐫𑐸𑐩𑑂𑐣 (Newa script)
• ଦ୍ଯୁମ୍ନ (Odia script)
• ꢣ꣄ꢫꢸꢪ꣄ꢥ (Saurashtra script)
• 𑆢𑇀𑆪𑆶𑆩𑇀𑆤 (Sharada script)
• 𑖟𑖿𑖧𑖲𑖦𑖿𑖡 (Siddham script)
• ද්‍යුම‍්න (Sinhalese script)
• 𑩭 𑪙𑩻𑩒𑩴 𑪙𑩯 (Soyombo script)
• 𑚛𑚶𑚣𑚰𑚢𑚶𑚝 (Takri script)
• த்³யும்ந (Tamil script)
• ద్యుమ్న (Telugu script)
• ทฺยุมฺน (Thai script)
• དྱུ་མྣ (Tibetan script)
• 𑒠𑓂𑒨𑒳𑒧𑓂𑒢 (Tirhuta script)
• 𑨛𑩇𑨪𑨃𑨢𑩇𑨝 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *dyumnám, from *dyā́wš (“sky, heaven”), from Proto-Indo-European *dyḗws. Cognate with Avestan 𐬛𐬌𐬎𐬎𐬀𐬨𐬥𐬀 (diuuamna).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /djum.nɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪jum.n̪ɐ/

Noun

द्युम्न • (dyumná) stem, n

1. splendour, glory, majesty, power, strength
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.19.15:

     तद॑ग्ने द्यु॒म्नमा भ॑र॒ यत्सा॒सह॒त्सद॑ने॒ कं चि॑द॒त्रिण॑म्।
     म॒न्युं जन॑स्य दू॒ढ्य॑:॥

     tádagne dyumnámā́ bhara yátsāsáhatsádane káṃ cidatríṇam.
     manyúṃ jánasya dūḍhyà:.

     Bestow upon us, Agni, that power which may overcome any cannibal entering into our abode and the wrath of any malignant being.

   • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda
   • c. 400 BCE, Mahābhārata
2. enthusiasm, inspiration
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
3. wealth, possession (= धन (dhana) Naigh. ii, 10) (Daś.)
4. name of a sāman (ĀrshBr.)

Declension

Neuter a-stem declension of द्युम्न (dyumná)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्युम्नम् dyumnám	द्युम्ने dyumné	द्युम्नानि / द्युम्ना¹ dyumnā́ni / dyumnā́¹
Vocative	द्युम्न dyúmna	द्युम्ने dyúmne	द्युम्नानि / द्युम्ना¹ dyúmnāni / dyúmnā¹
Accusative	द्युम्नम् dyumnám	द्युम्ने dyumné	द्युम्नानि / द्युम्ना¹ dyumnā́ni / dyumnā́¹
Instrumental	द्युम्नेन dyumnéna	द्युम्नाभ्याम् dyumnā́bhyām	द्युम्नैः / द्युम्नेभिः¹ dyumnaíḥ / dyumnébhiḥ¹
Dative	द्युम्नाय dyumnā́ya	द्युम्नाभ्याम् dyumnā́bhyām	द्युम्नेभ्यः dyumnébhyaḥ
Ablative	द्युम्नात् dyumnā́t	द्युम्नाभ्याम् dyumnā́bhyām	द्युम्नेभ्यः dyumnébhyaḥ
Genitive	द्युम्नस्य dyumnásya	द्युम्नयोः dyumnáyoḥ	द्युम्नानाम् dyumnā́nām
Locative	द्युम्ने dyumné	द्युम्नयोः dyumnáyoḥ	द्युम्नेषु dyumnéṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Malayalam: ദ്യുമ്നം (dyumnaṁ)

Proper noun

द्युम्न • (dyumná) m

1. name of the author of RV. v, 53, of a sāman (ĀrshBr.)
2. name of the author of RV. v, 53
3. name of a son of Manu and Naḍvalā (BhP..)

Declension

Masculine a-stem declension of द्युम्न (dyumná)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्युम्नः dyumnáḥ	द्युम्नौ / द्युम्ना¹ dyumnaú / dyumnā́¹	द्युम्नाः / द्युम्नासः¹ dyumnā́ḥ / dyumnā́saḥ¹
Vocative	द्युम्न dyúmna	द्युम्नौ / द्युम्ना¹ dyúmnau / dyúmnā¹	द्युम्नाः / द्युम्नासः¹ dyúmnāḥ / dyúmnāsaḥ¹
Accusative	द्युम्नम् dyumnám	द्युम्नौ / द्युम्ना¹ dyumnaú / dyumnā́¹	द्युम्नान् dyumnā́n
Instrumental	द्युम्नेन dyumnéna	द्युम्नाभ्याम् dyumnā́bhyām	द्युम्नैः / द्युम्नेभिः¹ dyumnaíḥ / dyumnébhiḥ¹
Dative	द्युम्नाय dyumnā́ya	द्युम्नाभ्याम् dyumnā́bhyām	द्युम्नेभ्यः dyumnébhyaḥ
Ablative	द्युम्नात् dyumnā́t	द्युम्नाभ्याम् dyumnā́bhyām	द्युम्नेभ्यः dyumnébhyaḥ
Genitive	द्युम्नस्य dyumnásya	द्युम्नयोः dyumnáyoḥ	द्युम्नानाम् dyumnā́nām
Locative	द्युम्ने dyumné	द्युम्नयोः dyumnáyoḥ	द्युम्नेषु dyumnéṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• अभिष्टिद्युम्न (abhiṣṭidyumna)
• धृष्टद्युम्न (dhṛṣṭadyumna)
• प्रद्युम्न (pradyumna)
• तुविद्युम्न (tuvidyumna)
• त्वेषद्युम्न (tveṣadyumna)
• द्युम्निन् (dyumnin)

References

• Monier Williams (1899) “द्युम्न”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 500.