สิ้นใจ

Thai

Etymology

From สิ้น (sîn, “to cease; to have no more”) +‎ ใจ (jai, “heart; mind; soul; feeling; emotion; etc”).

Pronunciation

Orthographic		สิ้นใจ s i ˆ n au t͡ɕ
Phonemic		ซิ่น-ไจ z i ˋ n – ai t͡ɕ
Romanization	Paiboon	sîn-jai
	Royal Institute	sin-chai
(standard) IPA(key)		/sin˥˩.t͡ɕaj˧/(R)

Verb

สิ้นใจ • (sîn-jai) (abstract noun การสิ้นใจ)

1. (chiefly literary) to die.

Related terms

• ขาดใจ (kàat-jai)