เชย

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เชย e d͡ʑ y
Romanization	Paiboon	chəəi
	Royal Institute	choei
(standard) IPA(key)		/t͡ɕʰɤːj˧/(R)

Etymology 1

Verb

เชย • (chəəi) (abstract noun การเชย)

1. (somewhat dated) to chuck: to pat, tap, or stroke lightly, as under the chin.

Derived terms

• ชดเชย
• ชมเชย
• ชิดเชย
• เชยชม (chəəi-chom)
• เชยชิด
• ทรามเชย

 

Etymology 2

Verb

เชย • (chəəi) (abstract noun การเชย)

1. (dated, of rain) to shower.
2. (dated, of wind) to blow lightly.

Etymology 3

Verb

เชย • (chəəi) (abstract noun การเชย)

1. (dated) to extract (as oil from sesame seeds).

Etymology 4

After a character in the novel สามเกลอ (sǎam-gləə, “Three Pals”) by Pricha Intharapalit, first published in 1939. See also แห้ว (hɛ̂o).

Adjective

เชย

1. (slang) dated, outdated; old-fashioned, unfashionable; awkward, graceless.