แม่หยัวเมือง

Thai

Alternative forms

• แม่หญัวเมือง, แม่ยั่วเมือง, แม่หญั่วเมือง, แม่หยั่วเมือง, แม่อยัวเมือง, แม่อยั่วเมือง

Etymology

Uncertain. Possibly from contraction or corruption of แม่อยู่หัว (mɛ̂ɛ-yùu-hǔua, literally “lady above heads”) +‎ เมือง (mʉʉang, literally “city, town; nation”); literally "lady above all heads in the nation".

Pronunciation

Orthographic		แม่หยัวเมือง æ m ˋ h y ạ w e m ụ̄ ɒ ŋ
Phonemic		แม่-หฺยัว-เมือง æ m ˋ – h ̥ y ạ w – e m ụ̄ ɒ ŋ
Romanization	Paiboon	mɛ̂ɛ-yǔua-mʉʉang
	Royal Institute	mae-yua-mueang
(standard) IPA(key)		/mɛː˥˩.jua̯˩˩˦.mɯa̯ŋ˧/(R)

Noun

แม่หยัวเมือง • (mɛ̂ɛ-yǔua-mʉʉang)

1. (historical) an honorific given to a chief concubine of a monarch.

Usage notes

Under old Thai laws, a male monarch could have four chief concubines, called สนมเอก (sà-nǒm-èek). The four were given the following noble titles: อินสุเรนทร์, ศรีสุดาจันทร์, อินทรเทวี, ศรีจุฬาลักษณ์.

Derived terms

• แม่หยัว
• หยัวเมือง

 

Related terms

• พระเจ้าอยู่หัว
• พ่ออยู่หัว
• แม่อยู่หัว (mɛ̂ɛ-yùu-hǔua)