aanschaffen

Dutch

Etymology

From aan +‎ schaffen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌsxɑfə(n)/

• audio

  (file)

• Hyphenation: aan‧schaf‧fen

Verb

aanschaffen

1. (transitive) to purchase, to buy

Inflection

Inflection of aanschaffen (weak, separable)
infinitive	aanschaffen
past singular	schafte aan
past participle	aangeschaft
infinitive	aanschaffen
gerund	aanschaffen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schaf aan	schafte aan	aanschaf	aanschafte
2nd person sing. (jij)	schaft aan	schafte aan	aanschaft	aanschafte
2nd person sing. (u)	schaft aan	schafte aan	aanschaft	aanschafte
2nd person sing. (gij)	schaft aan	schafte aan	aanschaft	aanschafte
3rd person singular	schaft aan	schafte aan	aanschaft	aanschafte
plural	schaffen aan	schaften aan	aanschaffen	aanschaften
subjunctive sing.1	schaffe aan	schafte aan	aanschaffe	aanschafte
subjunctive plur.1	schaffen aan	schaften aan	aanschaffen	aanschaften
imperative sing.	schaf aan
imperative plur.1	schaft aan
participles	aanschaffend	aangeschaft
1) Archaic.

Derived terms

• aanschaf
• aanschaffing

Descendants

• Afrikaans: aanskaf

Anagrams

• schaffen aan