afzwakken

Dutch

Etymology

From af +‎ zwakken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌsʋɑkə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧zwak‧ken

Verb

afzwakken

1. (ergative) to weaken

   In verleden, aardmagnetisch veld zwakte niet altijd af.

   In the past, Earth's magnetic field didn't always weaken.

2. (ergative) to subside, to quiet down, to slow down

   Deskundigen melden groei digitale muziekverkoop afzwakken.

   Growth of digital music sales is slowing down - experts report.

3. (transitive) to relax (requirement or rule)

   De toezichthouder moet daarom de eisen afzwakken.

   That is why regulatory authority should relax the requirements.

Inflection

Conjugation of afzwakken (weak, separable)
infinitive	afzwakken
past singular	zwakte af
past participle	afgezwakt
infinitive	afzwakken
gerund	afzwakken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zwak af	zwakte af	afzwak	afzwakte
2nd person sing. (jij)	zwakt af, zwak af2	zwakte af	afzwakt	afzwakte
2nd person sing. (u)	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
2nd person sing. (gij)	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
3rd person singular	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
plural	zwakken af	zwakten af	afzwakken	afzwakten
subjunctive sing.1	zwakke af	zwakte af	afzwakke	afzwakte
subjunctive plur.1	zwakken af	zwakten af	afzwakken	afzwakten
imperative sing.	zwak af
imperative plur.1	zwakt af
participles	afzwakkend	afgezwakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (weaken): verzwakken
• (relax a requirement): versoepelen

Derived terms

• afzwakking