Latin edit

Etymology edit

ambi- (around) +‎ (go)

Pronunciation edit

Verb edit

ambeō (present infinitive ambīre, perfect active ambiī or ambīvī, supine ambitum); irregular conjugation, irregular

  1. (rare, post-Classical) Alternative form of ambiō
    • 1611, Johannes Kepler, Strena seu de nive sexangula 22:
      In plano pugna, necessario igitur figura plana, at non necessario figura talis, quae ad nullum corpus secum ipsa coeat, sed ideo solum talis quia ut corporibus physicis figurae respondent, quae solidum ambeunt, sic planitiebus figurae quae solidum non ambeunt.
      The battle is on the plane, so necessarily a flat shape, but not necessarily such a shape which combines with its own kind to come up against no body, but for that reason alone such shapes correspond to physical bodies which encircle a solid, just as shapes which do not encircle a solid have flatness.

Conjugation edit

   Conjugation of ambeō (irregular)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ambeō ambīs ambit ambīmus ambītis ambeunt
imperfect ambībam ambībās ambībat ambībāmus ambībātis ambībant
future ambībō ambībis ambībit ambībimus ambībitis ambībunt
perfect ambiī,
ambīvī
ambīstī,
ambīvistī
ambiit,
ambīvit
ambiimus ambīstis ambiērunt,
ambiēre
pluperfect ambieram ambierās ambierat ambierāmus ambierātis ambierant
future perfect ambierō ambieris ambierit ambierimus ambieritis ambierint
passive present ambeor ambīris,
ambīre
ambītur ambīmur ambīminī ambeuntur
imperfect ambībar ambībāris,
ambībāre
ambībātur ambībāmur ambībāminī ambībantur
future ambībor ambīberis,
ambībere
ambībitur ambībimur ambībiminī ambībuntur
perfect ambitus + present active indicative of sum
pluperfect ambitus + imperfect active indicative of sum
future perfect ambitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ambeam ambeās ambeat ambeāmus ambeātis ambeant
imperfect ambīrem ambīrēs ambīret ambīrēmus ambīrētis ambīrent
perfect ambierim ambierīs ambierit ambierīmus ambierītis ambierint
pluperfect ambīssem ambīssēs ambīsset ambīssēmus ambīssētis ambīssent
passive present ambear ambeāris,
ambeāre
ambeātur ambeāmur ambeāminī ambeantur
imperfect ambīrer ambīrēris,
ambīrēre
ambīrētur ambīrēmur ambīrēminī ambīrentur
perfect ambitus + present active subjunctive of sum
pluperfect ambitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ambī ambīte
future ambītō ambītō ambītōte ambeuntō
passive present ambīre ambīminī
future ambītor ambītor ambeuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ambīre ambīsse ambitūrum esse ambīrī ambitum esse ambitum īrī
participles ambiēns ambitūrus ambitus ambeundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ambeundī ambeundō ambeundum ambeundō ambitum ambitū