bantować

Old Polish

Etymology

Borrowed from Hungarian bánt + -ować. First attested in c. 1408.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bantɔvat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bantɔvat͡ɕ/

Verb

bantować impf

1. to condemn
   • 1858 [c. 1408], “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, page 112:

     Gynny szą beszmyerny ludze y neszprawny, ysz myru nygdzye nye maya, yako szą osządzeny na szmyercz y czczy odsządzeny, yako tho banthowany, ysz gym nygdzye myr nye gesth

     [Jinni są bezmierni ludzie y niesprawni, iż miru nigdzie nie mają, jako są osądzeni na śmierć i czci odsądzeni, jako to bantowani, iż jim nigdzie mir nie jest]

Descendants

• Middle Polish: bantować

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “bantować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bantować, from Hungarian bánt.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /banˈtɔ.vat͡ɕ/

Verb

bantować impf (perfective (Middle Polish) zbantować)

1. (transitive, Middle Polish) to punish by beating
2. (transitive, Middle Polish) to embrace, to scoop

Conjugation

Conjugation of bantować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bantować
present tense	1st	bantuję			bantujemy
	2nd	bantujesz			bantujecie
	3rd	bantuje			bantują
	impersonal	bantuje się
past tense	1st	bantowałem, -(e)m bantował	bantowałam, -(e)m bantowała	bantowałom, -(e)m bantowało	bantowaliśmy, -(e)śmy bantowali	bantowałyśmy, -(e)śmy bantowały
	2nd	bantowałeś, -(e)ś bantował	bantowałaś, -(e)ś bantowała	bantowałoś, -(e)ś bantowało	bantowaliście, -(e)ście bantowali	bantowałyście, -(e)ście bantowały
	3rd	bantował	bantowała	bantowało	bantowali	bantowały
	impersonal	bantowano
future tense	1st	będę bantował, będę bantować	będę bantowała, będę bantować	będę bantowało, będę bantować	będziemy bantowali, będziemy bantować	będziemy bantowały, będziemy bantować
	2nd	będziesz bantował, będziesz bantować	będziesz bantowała, będziesz bantować	będziesz bantowało, będziesz bantować	będziecie bantowali, będziecie bantować	będziecie bantowały, będziecie bantować
	3rd	będzie bantował, będzie bantować	będzie bantowała, będzie bantować	będzie bantowało, będzie bantować	będą bantowali, będą bantować	będą bantowały, będą bantować
	impersonal	będzie bantować się
conditional	1st	bantowałbym, bym bantował	bantowałabym, bym bantowała	bantowałobym, bym bantowało	bantowalibyśmy, byśmy bantowali	bantowałybyśmy, byśmy bantowały
	2nd	bantowałbyś, byś bantował	bantowałabyś, byś bantowała	bantowałobyś, byś bantowało	bantowalibyście, byście bantowali	bantowałybyście, byście bantowały
	3rd	bantowałby, by bantował	bantowałaby, by bantowała	bantowałoby, by bantowało	bantowaliby, by bantowali	bantowałyby, by bantowały
	impersonal	bantowano by
imperative	1st	niech bantuję			bantujmy
	2nd	bantuj			bantujcie
	3rd	niech bantuje			niech bantują
active adjectival participle		bantujący	bantująca	bantujące	bantujący	bantujące
passive adjectival participle		bantowany	bantowana	bantowane	bantowani	bantowane
contemporary adverbial participle		bantując
verbal noun		bantowanie

Derived terms

verb

• (Middle Polish) pobantować pf

 

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bantować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]