benijpen
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
benijpen
- (transitive) to pinch, to squeeze
- (transitive) to distress, to frighten
Inflection edit
Inflection of benijpen (strong class 1, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | benijpen | |||
past singular | beneep | |||
past participle | benepen | |||
infinitive | benijpen | |||
gerund | benijpen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | benijp | beneep | ||
2nd person sing. (jij) | benijpt | beneep | ||
2nd person sing. (u) | benijpt | beneep | ||
2nd person sing. (gij) | benijpt | beneept | ||
3rd person singular | benijpt | beneep | ||
plural | benijpen | benepen | ||
subjunctive sing.1 | benijpe | benepe | ||
subjunctive plur.1 | benijpen | benepen | ||
imperative sing. | benijp | |||
imperative plur.1 | benijpt | |||
participles | benijpend | benepen | ||
1) Archaic. |