beoorlogen
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editbeoorlogen
- (transitive, uncommon) to wage war against, to war against
- Synonym: bekrijgen
Inflection
edit| Conjugation of beoorlogen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beoorlogen | |||
| past singular | beoorloogde | |||
| past participle | beoorloogd | |||
| infinitive | beoorlogen | |||
| gerund | beoorlogen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beoorloog | beoorloogde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beoorloogt, beoorloog2 | beoorloogde | ||
| 2nd person sing. (u) | beoorloogt | beoorloogde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beoorloogt | beoorloogde | ||
| 3rd person singular | beoorloogt | beoorloogde | ||
| plural | beoorlogen | beoorloogden | ||
| subjunctive sing.1 | beoorloge | beoorloogde | ||
| subjunctive plur.1 | beoorlogen | beoorloogden | ||
| imperative sing. | beoorloog | |||
| imperative plur.1 | beoorloogt | |||
| participles | beoorlogend | beoorloogd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||