boeren

See also: Boeren

Danish

Noun

boeren c

1. definite singular of boer

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbuːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: boe‧ren
• Rhymes: -urən

Etymology 1

From boer (“farmer”) +‎ -en.

Verb

boeren

1. (intransitive) to farm, practice agriculture
2. (intransitive) to do (well, badly...) in some business

Inflection

Conjugation of boeren (weak)
infinitive	boeren
past singular	boerde
past participle	geboerd
infinitive	boeren
gerund	boeren n
	present tense	past tense
1st person singular	boer	boerde
2nd person sing. (jij)	boert	boerde
2nd person sing. (u)	boert	boerde
2nd person sing. (gij)	boert	boerde
3rd person singular	boert	boerde
plural	boeren	boerden
subjunctive sing.1	boere	boerde
subjunctive plur.1	boeren	boerden
imperative sing.	boer
imperative plur.1	boert
participles	boerend	geboerd
1) Archaic.

Derived terms

• achteruitboeren
• beboeren
• verboeren
• voortboeren

Descendants

• Afrikaans: boer

Etymology 2

From boer (“burp”) +‎ -en.

Verb

boeren

1. (intransitive) to burp, to belch

Inflection

Conjugation of boeren (weak)
infinitive	boeren
past singular	boerde
past participle	geboerd
infinitive	boeren
gerund	boeren n
	present tense	past tense
1st person singular	boer	boerde
2nd person sing. (jij)	boert	boerde
2nd person sing. (u)	boert	boerde
2nd person sing. (gij)	boert	boerde
3rd person singular	boert	boerde
plural	boeren	boerden
subjunctive sing.1	boere	boerde
subjunctive plur.1	boeren	boerden
imperative sing.	boer
imperative plur.1	boert
participles	boerend	geboerd
1) Archaic.

Derived terms

• opboeren

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

boeren

1. plural of boer

Norwegian Bokmål

Noun

boeren m

1. definite singular of boer