English

edit

Noun

edit

cativo (plural cativos)

  1. Prioria copaifera, a flowering tree of Central and South America.
    • 1999, George O. Poinar, The Amber Forest: A Reconstruction of a Vanished World, page 15:
      Thrusting up into the canopy, competing for sunlight with the algarrobo, grew the cativo tree, whose modern descendants grow to 120 feet.

Galician

edit
 
Cativos ("kids"), A Coruña, Galicia

Etymology

edit

From Old Galician-Portuguese cativo, from Latin captīvus (captive).

Pronunciation

edit

Noun

edit

cativo m (plural cativos, feminine cativa, feminine plural cativas)

  1. child, kid
    Os cativos teñen que enredar.
    The children must play.
  2. captive, prisoner

Adjective

edit

cativo (feminine cativa, masculine plural cativos, feminine plural cativas)

  1. bad; of poor quality
    Está a chover; hoxe temos un tempo cativo
    It's raining; we have bad weather today
  2. small
    Synonym: pequeno
  3. hapless
  4. needy
edit

References

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “cativo”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • cativo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • cativo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • cativo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Further reading

edit

Old Galician-Portuguese

edit

Etymology

edit

From Latin captīvus (captive).

Pronunciation

edit

Noun

edit

cativo

  1. captive, prisoner
    • 1462, J. García Oro, “Viveiro en los siglos XIV y XV. La Colección Diplomática de Santo Domingo de Viveiro”, in Estudios Mindonienses, number 3, page 109:
      Iten mando a Triidade de sacar cativos de terra de mouros çincuenta maravedis.
      Item, I send fifty maravedis to the Trinity for releasing captives from the land of the Moors.
edit

Adjective

edit

cativo m

  1. hapless, unhappy, unfortunate
    Synonym: coitado
    • 1370, Ramón Lorenzo, editor, Crónica Troiana, page 452:
      Et a cabo de grã peça díssolle assý: -¡Ay, rrey Príamos, catiuo! ¿cõmo sodes tã louco et tã sen rrecado que nõ auedes coydado de uossa fazẽda?
      And after a long while he said to him like this: "Alas, hapless king Priam! How are you such a fool and so devoid of judgement that you take no care of your possessions?"

Descendants

edit
  • Galician: cativo
  • Portuguese: cativo

Further reading

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “cativo”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “cativo”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “catiuo”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG

Portuguese

edit

Pronunciation

edit
 
 

  • Hyphenation: ca‧ti‧vo

Etymology 1

edit

From Old Galician-Portuguese cativo, probably a semi-learned borrowing from Latin captīvus.

Noun

edit

cativo m (plural cativos, feminine cativa, feminine plural cativas)

  1. captive, prisoner
    Synonym: prisioneiro
  2. slave
    Synonym: escravo
edit

Etymology 2

edit

Verb

edit

cativo

  1. first-person singular present indicative of cativar

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kaˈtibo/ [kaˈt̪i.β̞o]
  • Rhymes: -ibo
  • Syllabification: ca‧ti‧vo

Etymology 1

edit

Noun

edit

cativo m (plural cativos)

  1. Prioria copaifera, a tree of the American tropics.

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

cativo

  1. first-person singular present indicative of cativar

Further reading

edit