Polish

edit

Etymology

edit

From chłop +‎ -ak.[1][2] Originally from the Mazovian dialect, as there is a tendency to use the suffix -ak instead of to create young nouns (compare Polish dziecię vs Polish dzieciak, źrebię vs źrebak).[3] First attested in 1731.[4]

Pronunciation

edit
 
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -ɔpak
  • Syllabification: chło‧pak

Noun

edit

chłopak m pers (diminutive chłopiec)

  1. boy (young male child)
    Synonyms: chłopiec, pacholę
  2. boy (son; male offspring)
    Synonyms: chłopiec, syn, synuś
  3. boy (young man)
    Synonyms: chłopiec, chłoptaś, chłoptyś, młodzieniec
  4. boyfriend; boy (male romantic partner, usually not married)
    Synonym: chłopiec
  5. (dated) boy (young man performing menial work in some place or plant) [with na (+ accusative) ‘for what’]
    Synonym: chłopiec
  6. (colloquial) boy (male representative of an animal species, usually a dog)
  7. (chiefly in the vocative) term of address towards a male seen lower in a hierarchy; boy

Declension

edit

Noun

edit

chłopak m inan

  1. (Near Masovian) cylinder on a windlass with a necklike indentation on which a rope is wound

References

edit
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “chłop”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Mańczak, Witold (2017) “chłop”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “chłopak”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  4. ^ Karol Mikołaj Juniewicz (1731) Refleksye duchowne ná mądry krolá Sálomoná sentyment oraz ná krotkość żyćia ludzkiego, śmierć, sąd straszny, wieczność szczęśliwą y nieszczęśliwą [] [1] (in Polish), page 42

Further reading

edit