couto
See also: Couto
Galician edit
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Noun edit
couto m (plural coutos)
- enclosed area of land
- reserve
- (historical) jurisdiction (territory), fief
- Synonym: feudo
- 1421, Manuel Lucas Álvarez, editor, El priorato benedictino de San Vicenzo de Pombeiro, page 163:
- os ditos reos quebrantaron as condiçõẽs do dito foro e foran contra o dito moesteiro e priores del, por ende que avian perdido o dito couto e herdades; e non se escusauan da dita vasalajẽẽ e seruentia por dizer que eran fidalgos, pois que se obligaron a elo
- said defendants broke the condition of said contract and acted against said monastery and priors, and so they had lost said fief and properties; and they were not exempt of said vassalage and ought services saying that they were noblemen, because previously they had obliged themselves to it
- (archaic) fine (fee issued as punishment for breaking the law)
Derived terms edit
References edit
- “couto” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “couto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “couto” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “couto” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “couto” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Etymology 2 edit
Verb edit
couto
Portuguese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Latin cautus.[1][2] Compare Galician couto and Spanish coto. Doublet of cauto.
Pronunciation edit
- Rhymes: -owtu
- Hyphenation: cou‧to
Noun edit
couto m (plural coutos)
- reserve (enclosed area of land)
- (figurative) shelter
Derived terms edit
References edit
- ^ “couto” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- ^ “couto” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.