düünj

North Frisian

Alternative forms

• du (Föhr-Amrum)

Etymology

From Old Frisian dwan, from Proto-Germanic *dōną. Cognates include West Frisian dwaan, English do.

Pronunciation

• IPA^(key): /dyːnj/

Verb

düünj

1. (Mooring) to do

Conjugation

Mooring conjugation of düünj

infinitive I	düünj
infinitive II	tu douen
infinitive III	än dou
past participle	dänj
imperative	dou
	present	past
1st-person singular	ik dou	ik däi
2nd-person singular	dü dääst	dü däist
3rd-person singular	hi/jü/et deet	hi/jü/et däi
1st-person dual	wat düünj	wat däin
2nd-person dual	jat düünj	jat däin
1st-person plural	we düünj	we däin
2nd-person plural	jam düünj	jam däin
3rd-person plural	ja düünj	ja däin
	perfect	pluperfect
1st-person singular	ik hääw dänj	ik häi dänj
2nd-person singular	dü hääst dänj	dü häist dänj
3rd-person singular	hi/jü/et heet dänj	hi/jü/et häi dänj
1st-person dual	wat hääwe dänj	wat häin dänj
2nd-person dual	jat hääwe dänj	jat häin dänj
1st-person plural	we hääwe dänj	we häin dänj
2nd-person plural	jam hääwe dänj	jam häin dänj
3rd-person plural	ja hääwe dänj	ja häin dänj
	future
1st-person singular	ik wård düünj
2nd-person singular	dü wårst düünj
3rd-person singular	hi/jü/et wårt düünj
1st-person dual	wat wårde düünj
2nd-person dual	jat wårde düünj
1st-person plural	we wårde düünj
2nd-person plural	jam wårde düünj
3rd-person plural	ja wårde düünj