Interlingua

edit

Noun

edit

delinquentia (plural delinquentias)

  1. delinquency

Latin

edit

Etymology 1

edit

From dēlinquēns (transgressing”, “offending) +‎ -ia (abstract noun-forming suffix).

Pronunciation

edit

Noun

edit

dēlinquentia f (genitive dēlinquentiae); first declension

  1. (Late Latin) misdeed, offense, transgression
    Synonyms: dēlictum, peccātum, scelus, crīmen, vitium, noxa, facinus, iniūria, error, culpa, malum, commissum, maleficium
    Antonyms: bonum, rēctum, virtūs
Declension
edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dēlinquentia dēlinquentiae
Genitive dēlinquentiae dēlinquentiārum
Dative dēlinquentiae dēlinquentiīs
Accusative dēlinquentiam dēlinquentiās
Ablative dēlinquentiā dēlinquentiīs
Vocative dēlinquentia dēlinquentiae
edit
Descendants
edit

References

edit

Etymology 2

edit

From dēlinquēns.

Pronunciation

edit

Participle

edit

dēlinquentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of dēlinquēns