drapać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *drapati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdra.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

Verb

drapać impf (perfective drapnąć or podrapać)

1. (transitive) to scratch

Conjugation

Conjugation of drapać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		drapać
present tense	1st	drapię			drapiemy
	2nd	drapiesz			drapiecie
	3rd	drapie			drapią
	impersonal	drapie się
past tense	1st	drapałem	drapałam		drapaliśmy	drapałyśmy
	2nd	drapałeś	drapałaś		drapaliście	drapałyście
	3rd	drapał	drapała	drapało	drapali	drapały
	impersonal	drapano
future tense	1st	będę drapał, będę drapać	będę drapała, będę drapać		będziemy drapali, będziemy drapać	będziemy drapały, będziemy drapać
	2nd	będziesz drapał, będziesz drapać	będziesz drapała, będziesz drapać		będziecie drapali, będziecie drapać	będziecie drapały, będziecie drapać
	3rd	będzie drapał, będzie drapać	będzie drapała, będzie drapać	będzie drapało, będzie drapać	będą drapali, będą drapać	będą drapały, będą drapać
	impersonal	będzie drapać się
conditional	1st	drapałbym	drapałabym		drapalibyśmy	drapałybyśmy
	2nd	drapałbyś	drapałabyś		drapalibyście	drapałybyście
	3rd	drapałby	drapałaby	drapałoby	drapaliby	drapałyby
	impersonal	drapano by
imperative	1st	niech drapię			drapmy
	2nd	drap			drapcie
	3rd	niech drapie			niech drapią
active adjectival participle		drapiący	drapiąca	drapiące	drapiący	drapiące
passive adjectival participle		drapany	drapana	drapane	drapani	drapane
contemporary adverbial participle		drapiąc
verbal noun		drapanie

Derived terms

• (nouns) drapacz chmur, drapak, drapichrust, zdrapka

Further reading

• drapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• drapać in Polish dictionaries at PWN