espeto
Galician edit
Etymology 1 edit
From Old Galician-Portuguese espeto, probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (“rod”); alternatively from a Gothic or Suevic form derived from Proto-Germanic *speutą (“spear”).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.
Pronunciation edit
Noun edit
espeto m (plural espetos)
- (cooking) a wooden or metal skewer or spit for roasting
- 1485, Antonio López Ferreiro, editor, Galicia Histórica. Colección diplomática, Santiago: Tipografía Galaica, page 286:
- iten oyto talladores, iten quatorze cunquas, iten dous espetos, iten vnna sartana, iten huas gramaleyras
- item eight knives, item fourteen cups, item two spits, item one frying pan, item a trammel
- stake
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- “espeto” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “espeto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “espeto” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “espeto” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “espeto” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.
Etymology 2 edit
Verb edit
espeto
Portuguese edit
Etymology 1 edit
Probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (“rod”); alternatively from a Gothic or Suevic form derived from Proto-Germanic *speutą (“spear”).[2] Cognate with Galician and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.
Alternative forms edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -etu
- Hyphenation: es‧pe‧to
Noun edit
espeto m (plural espetos)
- skewer; spit (long pin used to secure food during cooking)
- (figuratively) a slender and tall person
- Synonym: espicho
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation edit
- Rhymes: -ɛtu
- Hyphenation: es‧pe‧to
Verb edit
espeto
References edit
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (“rod”); alternatively from a Gothic or Suevic form derived from Proto-Germanic *speutą (“spear”).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.
Noun edit
espeto m (plural espetos)
- (Spain) fish cooked on a skewer
Derived terms edit
Etymology 2 edit
Verb edit
espeto
References edit
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.
Further reading edit
- “espeto”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014