See also: espetó and espêto

Galician edit

 
Carneiro ó espeto ("ram on a spit")
 
Porco ó espeto or espetada de porco

Etymology 1 edit

From Old Galician-Portuguese espeto, probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (rod); alternatively from a Gothic or Suevic form derived from Proto-Germanic *speutą (spear).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.

Pronunciation edit

Noun edit

espeto m (plural espetos)

  1. (cooking) a wooden or metal skewer or spit for roasting
    • 1485, Antonio López Ferreiro, editor, Galicia Histórica. Colección diplomática, Santiago: Tipografía Galaica, page 286:
      iten oyto talladores, iten quatorze cunquas, iten dous espetos, iten vnna sartana, iten huas gramaleyras
      item eight knives, item fourteen cups, item two spits, item one frying pan, item a trammel
  2. stake
Derived terms edit
Related terms edit

References edit

  • espeto” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • espeto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • espeto” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • espeto” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • espeto” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
  2. ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.

Etymology 2 edit

Verb edit

espeto

  1. first-person singular present indicative of espetar

Portuguese edit

Etymology 1 edit

Probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (rod); alternatively from a Gothic or Suevic form derived from Proto-Germanic *speutą (spear).[2] Cognate with Galician and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.

Alternative forms edit

Pronunciation edit

 

  • Rhymes: -etu
  • Hyphenation: es‧pe‧to

Noun edit

espeto m (plural espetos)

  1. skewer; spit (long pin used to secure food during cooking)
  2. (figuratively) a slender and tall person
    Synonym: espicho

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

 

  • Rhymes: -ɛtu
  • Hyphenation: es‧pe‧to

Verb edit

espeto

  1. first-person singular present indicative of espetar

References edit

  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
  2. ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /esˈpeto/ [esˈpe.t̪o]
  • Rhymes: -eto
  • Syllabification: es‧pe‧to

Etymology 1 edit

Probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (rod); alternatively from a Gothic or Suevic form derived from Proto-Germanic *speutą (spear).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.

Noun edit

espeto m (plural espetos)

  1. (Spain) fish cooked on a skewer
Derived terms edit

Etymology 2 edit

Verb edit

espeto

  1. first-person singular present indicative of espetar

References edit

  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
  2. ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.

Further reading edit