figuro
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
figuro
Esperanto edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
figuro (accusative singular figuron, plural figuroj, accusative plural figurojn)
Derived terms edit
Ido edit
Etymology edit
From Esperanto figuro, from English figure, French figure, German Figur, Italian figura, Russian фигура (figura), Spanish figura, all ultimately from Latin figūra.
Pronunciation edit
Noun edit
figuro (plural figuri)
Synonyms edit
Derived terms edit
Italian edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
figuro m (plural figuri)
- a shady or suspicious person
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
figuro
Latin edit
Etymology edit
From figūra (“figure”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /fiˈɡuː.roː/, [fɪˈɡuːroː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fiˈɡu.ro/, [fiˈɡuːro]
Verb edit
figūrō (present infinitive figūrāre, perfect active figūrāvī, supine figūrātum); first conjugation
Conjugation edit
Derived terms edit
References edit
- “figuro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “figuro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- figuro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -uɾu
Verb edit
figuro
Romanian edit
Pronunciation edit
Noun edit
figuro f
Spanish edit
Pronunciation edit
Verb edit
figuro