English

edit

Noun

edit

finalis

  1. (music) A keynote.

Dutch

edit

Etymology

edit

Borrowed from Latin finalis.

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: fi‧na‧lis

Noun

edit

finalis f (plural finalissen)

  1. (music) keynote
    Synonyms: begintoon, grondtoon, tonica

Indonesian

edit

Noun

edit

finalis (first-person possessive finalisku, second-person possessive finalismu, third-person possessive finalisnya)

  1. finalist

Latin

edit

Etymology

edit

From fīnis (end; boundary, limit) +‎ -ālis.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

fīnālis (neuter fīnāle); third-declension two-termination adjective

  1. Of or pertaining to boundaries.
  2. Of or pertaining to the end of something; final.
    Synonym: terminālis
    Antonym: inceptīvus

Declension

edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative fīnālis fīnāle fīnālēs fīnālia
Genitive fīnālis fīnālium
Dative fīnālī fīnālibus
Accusative fīnālem fīnāle fīnālēs
fīnālīs
fīnālia
Ablative fīnālī fīnālibus
Vocative fīnālis fīnāle fīnālēs fīnālia

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit
  • English: final
  • French: final
  • Italian: finale
  • Portuguese: final
  • Romanian: final
  • Spanish: final

References

edit