hanko
FinnishEdit
EtymologyEdit
From Proto-Finnic *hanko, equivalent to hanka + -o. Cognate with Estonian hang.
PronunciationEdit
NounEdit
hanko
- (agriculture, tool) pitchfork
DeclensionEdit
Inflection of hanko (Kotus type 1/valo, nk-ng gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | hanko | hangot | |
genitive | hangon | hankojen | |
partitive | hankoa | hankoja | |
illative | hankoon | hankoihin | |
singular | plural | ||
nominative | hanko | hangot | |
accusative | nom. | hanko | hangot |
gen. | hangon | ||
genitive | hangon | hankojen | |
partitive | hankoa | hankoja | |
inessive | hangossa | hangoissa | |
elative | hangosta | hangoista | |
illative | hankoon | hankoihin | |
adessive | hangolla | hangoilla | |
ablative | hangolta | hangoilta | |
allative | hangolle | hangoille | |
essive | hankona | hankoina | |
translative | hangoksi | hangoiksi | |
instructive | — | hangoin | |
abessive | hangotta | hangoitta | |
comitative | — | hankoineen |
Possessive forms of hanko (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | hankoni | hankomme |
2nd person | hankosi | hankonne |
3rd person | hankonsa |
See alsoEdit
AnagramsEdit
JapaneseEdit
RomanizationEdit
hanko