Esperanto edit

Etymology edit

From Latin īnsula.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [inˈsulo]
  • Rhymes: -ulo
  • Hyphenation: in‧su‧lo
  • (file)

Noun edit

insulo (accusative singular insulon, plural insuloj, accusative plural insulojn)

  1. island

Derived terms edit

Ido edit

Noun edit

insulo (plural insuli)

  1. island

Latin edit

Etymology edit

From īnsula (island) +‎ (denominative verb suffix), on the model of French isoler.

Verb edit

īnsulō (present infinitive īnsulāre, perfect active īnsulāvī, supine īnsulātum); first conjugation

  1. (New Latin) to insulate
    • 1776, W. B. Jelgersma, Specimen experimentorum lagenam Leidensem spectantium, volume 1, page 200:
      Ast cur tum Lagena N. 8 idem non praestat, si eodem modo insuletur?
      But why does jar N. 8 not then act the same if it is insulated the same way?
    • 1791, Luigi Galvani, “De Viribus Electricitatis In Motu Musculari Commentarius”, in De Bononiensi scientiarum et artium Instituto atque academia commentarii, volume 7, page 369:
      Primo itaque electricam machinam, et eum, qui illam versabat, insulavimus.
      Accordingly we first insulated the electrical machine and the person operating it.
    • 1793, Christoph Heinrich Pfaff, Diss. inaug. med. de electricitate sic dicta animali, page 22:
      Postrema methodo, si scilicet extremitates ut ajunt insulaveram, contractionum vis non aucta erat nec duratio.
      By the last method, that is, if I had, as they say, insulated the extremities, neither the force nor the duration of the contractions would have increased.

Conjugation edit

   Conjugation of īnsulō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnsulō īnsulās īnsulat īnsulāmus īnsulātis īnsulant
imperfect īnsulābam īnsulābās īnsulābat īnsulābāmus īnsulābātis īnsulābant
future īnsulābō īnsulābis īnsulābit īnsulābimus īnsulābitis īnsulābunt
perfect īnsulāvī īnsulāvistī īnsulāvit īnsulāvimus īnsulāvistis īnsulāvērunt,
īnsulāvēre
pluperfect īnsulāveram īnsulāverās īnsulāverat īnsulāverāmus īnsulāverātis īnsulāverant
future perfect īnsulāverō īnsulāveris īnsulāverit īnsulāverimus īnsulāveritis īnsulāverint
passive present īnsulor īnsulāris,
īnsulāre
īnsulātur īnsulāmur īnsulāminī īnsulantur
imperfect īnsulābar īnsulābāris,
īnsulābāre
īnsulābātur īnsulābāmur īnsulābāminī īnsulābantur
future īnsulābor īnsulāberis,
īnsulābere
īnsulābitur īnsulābimur īnsulābiminī īnsulābuntur
perfect īnsulātus + present active indicative of sum
pluperfect īnsulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect īnsulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnsulem īnsulēs īnsulet īnsulēmus īnsulētis īnsulent
imperfect īnsulārem īnsulārēs īnsulāret īnsulārēmus īnsulārētis īnsulārent
perfect īnsulāverim īnsulāverīs īnsulāverit īnsulāverīmus īnsulāverītis īnsulāverint
pluperfect īnsulāvissem īnsulāvissēs īnsulāvisset īnsulāvissēmus īnsulāvissētis īnsulāvissent
passive present īnsuler īnsulēris,
īnsulēre
īnsulētur īnsulēmur īnsulēminī īnsulentur
imperfect īnsulārer īnsulārēris,
īnsulārēre
īnsulārētur īnsulārēmur īnsulārēminī īnsulārentur
perfect īnsulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect īnsulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnsulā īnsulāte
future īnsulātō īnsulātō īnsulātōte īnsulantō
passive present īnsulāre īnsulāminī
future īnsulātor īnsulātor īnsulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnsulāre īnsulāvisse īnsulātūrum esse īnsulārī īnsulātum esse īnsulātum īrī
participles īnsulāns īnsulātūrus īnsulātus īnsulandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
īnsulandī īnsulandō īnsulandum īnsulandō īnsulātum īnsulātū

Related terms edit

Portuguese edit

Verb edit

insulo

  1. first-person singular present indicative of insular

Romanian edit

Pronunciation edit

Noun edit

insulo f

  1. vocative singular of insulă