jön

See also: jon, joen, Jon, jón, Jón, Jon., and -jön

Hungarian

Alternative forms

• jő (archaic, poetic)
• gyön, gyün (dialectal)

Etymology

From Proto-Ugric *jᴕ̈ŋɜ-, *jᴕ̈γɜ- (jᴕ̈kɜ-) (“come”). Cognates include Mansi йиӈкве (jiňkwe, “to come, to become”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈjøn]

• Audio

  (file)

• Rhymes: -øn

Verb

jön

1. (intransitive) to come

   Synonyms: megjön, idejön, érkezik, közeledik

2. (intransitive) to get into a state (e.g. motion, excitement)

   Active-voice counterpart: hoz

3. (intransitive) to be one’s turn, to be in turn, to be next (to succeed in a sequence)

   Synonym: következik

4. (intransitive, colloquial) to owe (someone: -nak/-nek)

   Synonym: tartozik

Conjugation

conjugation of jön

			1st person sg	2nd person sg informal	3rd person sg, 2nd p. sg formal	1st person pl	2nd person pl informal	3rd person pl, 2nd p. pl formal
Indica­tive mood	Pre­sent	Indef.	jövök	jössz	jön	jövünk	jöttök (or jösztök)	jönnek
		Def.	intransitive verb, definite forms are not used
		2nd-p. o.	―
	Past	Indef.	jöttem	jöttél	jött	jöttünk	jöttetek	jöttek
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
Condi­tional mood	Pre­sent	Indef.	jönnék	jönnél	jönne	jönnénk	jönnétek	jönnének
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
Sub­junc­tive mood	Pre­sent	Indef.	jöjjek	jöjj or jöjjél or gyere	jöjjön	jöjjünk or gyerünk	jöjjetek or gyertek	jöjjenek
		Def.	―
		2nd-p. o.	―
Infinitive	jönni		jönnöm	jönnöd	jönnie	jönnünk	jönnötök	jönniük
Other nonfinite verb forms			Verbal noun	Present participle	Past participle	Future part.	Adverbial part.	Potential
			jövés or jövetel	jövő	jött	jövendő	jőve	jöhet

Derived terms

• jer (archaic), gyere (present-day sup­ple­tive forms for the 2nd-p. subjunctive)
• jövedelem
• jövevény

 

(With verbal prefixes):

• átjön
• bejön
• belejön
• eljön
• előjön
• előrejön
• feljön
• hazajön
• helyrejön
• idejön
• kijön
• közbejön
• lejön
• létrejön
• megjön
• odajön
• összejön
• rájön
• szembejön
• visszajön

Expressions

• álom jön a szemére
• egyenesbe jön
• kapóra jön
• szóba jön

 

Further reading

• jön in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ژون‎ (jön), from French jeune.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʒœn/

Adjective

jön

1. young

Declension

predicative forms of jön

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	jönüm	jön müyüm?	jön değilim	jön değil miyim?
sen (you are)	jönsün	jön müsün?	jön değilsin	jön değil misin?
o (he/she/it is)	jön / jöndür	jön mü?	jön değil	jön değil mi?
biz (we are)	jönüz	jön müyüz?	jön değiliz	jön değil miyiz?
siz (you are)	jönsünüz	jön müsünüz?	jön değilsiniz	jön değil misiniz?
onlar (they are)	jön(ler)	jön(ler) mi?	jön değil(ler)	jön değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	jöndüm	jön müydüm?	jön değildim	jön değil miydim?
sen (you were)	jöndün	jön müydün?	jön değildin	jön değil miydin?
o (he/she/it was)	jöndü	jön müydü?	jön değildi	jön değil miydi?
biz (we were)	jöndük	jön müydük?	jön değildik	jön değil miydik?
siz (you were)	jöndünüz	jön müydünüz?	jön değildiniz	jön değil miydiniz?
onlar (they were)	jöndüler	jön müydüler?	jön değildi(ler) / değillerdi	jön değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	jönmüşüm	jön müymüşüm?	jön değilmişim	jön değil miymişim?
sen (you were)	jönmüşsün	jön müymüşsün?	jön değilmişsin	jön değil miymişsin?
o (he/she/it was)	jönmüş	jön müymüş?	jön değilmiş	jön değil miymiş?
biz (we were)	jönmüşüz	jön müymüşüz?	jön değilmişiz	jön değil miymişiz?
siz (you were)	jönmüşsünüz	jön müymüşsünüz?	jön değilmişsiniz	jön değil miymişsiniz?
onlar (they were)	jönmüşler	jön müymüşler?	jön değilmiş(ler) / değillermiş	jön değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	jönsem	jön müysem?	jön değilsem	jön değil miysem?
sen (if you)	jönsen	jön müysen?	jön değilsen	jön değil miysen?
o (if he/she/it)	jönse	jön müyse?	jön değilse	jön değil miyse?
biz (if we)	jönsek	jön müysek?	jön değilsek	jön değil miysek?
siz (if you)	jönseniz	jön müyseniz?	jön değilseniz	jön değil miyseniz?
onlar (if they)	jönseler	jön müyseler?	jön değilseler / değillerse	jön değil miyseler?

Synonyms

• genç

Volapük

Etymology

Borrowed from German Schönheit (Schönheit > jön).

Pronunciation

• IPA^(key): [ʃøn]

Noun

jön (nominative plural jöns)

1. beauty, beautifulness, handsomeness, prettiness

Declension

declension of jön

	singular	plural
nominative	jön	jöns
genitive	jöna	jönas
dative	jöne	jönes
accusative	jöni	jönis
vocative 1	o jön!	o jöns!
predicative 2	jönu	jönus

• ¹ status as a case is disputed
• ² in later, non-classical Volapük only

Antonyms

• nejön

Derived terms

Terms derived from jön

• jönapenam
• jönapenan
• jönav
• jönik
• jönikön
• jönikum
• jönikün
• jönön
• jönükan
• jönükön
• jönükumam
• jönükumön
• jönükünön
• nejönik
• nejönikön
• nejönön
• nejönükön