kansa
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Proto-Finnic *kansa, borrowed from Proto-Germanic *hansō (earlier *hansā).[1] Cognate with Livvi kanzu, Veps kanz.
Noun edit
kansa
- people, nation (community of people united by shared culture or ethnicity, or the inhabitants of a country)
- Synonym: kansakunta (see usage notes)
- people, populace (the inhabitants of a region)
- people (an undefined mass of people)
- Torilla on tänään paljon kansaa.
- There are a lot of people in the market today.
- people (the common people)
- Synonym: rahvas (relatively derogatory)
- Hän nousi kansan riveistä politiikan huipulle.
- He rose from the ranks of the common people to the top of politics.
Usage notes edit
- In the sense "nation, people" the terms kansa and kansakunta are nearly synonymous, although kansa tends to refer to a cultural or ethnic entity and kansakunta to a political entity.
Declension edit
Inflection of kansa (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kansa | kansat | ||
genitive | kansan | kansojen | ||
partitive | kansaa | kansoja | ||
illative | kansaan | kansoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kansa | kansat | ||
accusative | nom. | kansa | kansat | |
gen. | kansan | |||
genitive | kansan | kansojen kansainrare | ||
partitive | kansaa | kansoja | ||
inessive | kansassa | kansoissa | ||
elative | kansasta | kansoista | ||
illative | kansaan | kansoihin | ||
adessive | kansalla | kansoilla | ||
ablative | kansalta | kansoilta | ||
allative | kansalle | kansoille | ||
essive | kansana | kansoina | ||
translative | kansaksi | kansoiksi | ||
abessive | kansatta | kansoitta | ||
instructive | — | kansoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
adjectives
adverbs
nouns
proper nouns
verbs
compounds
- alkuperäiskansa
- baskikansa
- bruttokansantuote
- edelläkävijäkansa
- ewe-kansa
- farkkukansa
- heimokansa
- herrakansa
- hääkansa
- juutalaiskansa
- Kansainliitto
- kansainvaellus
- kansainvälinen
- kansainyhteisö
- Kansainyhteisö
- kansakoulu
- kansakunta
- Kansanaho
- kansanalmanakka
- kansanarmeija
- kansandemokraatti
- kansandemokraattinen
- kansandemokratia
- kansanedustaja
- kansanedustuslaitos
- kansaneläke
- Kansaneläkelaitos
- kansaneläkelaitos
- kansanelämä
- kansanetymologia
- kansanheimo
- kansanhiihto
- kansanhuolto
- kansanhuvi
- kansanihminen
- kansanjohtaja
- kansanjoukko
- kansanjuhla
- kansankapitalismi
- kansankapitalistinen
- kansankeittiö
- kansankerros
- kansankertoja
- kansankertomus
- kansankieli
- kansankiihottaja
- kansankiihotus
- kansankirjailija
- kansankirkko
- kansankokous
- kansankomissaari
- kansankommuuni
- kansankorkeakoulu
- kansankoti
- kansankulttuuri
- kansankuvaus
- kansankynttilä
- kansankäräjät
- kansanlatina
- kansanlaulu
- kansanleikki
- kansanliike
- kansanluokka
- kansanluonne
- kansanlääke
- kansanlääkintä
- kansanmeno
- kansanmies
- kansanmurha
- kansanmurre
- kansanmusiikki
- kansannainen
- kansannousu
- kansannäytelmä
- kansanoikeus
- kansanomainen
- kansanomaisuus
- kansanopetus
- kansanopisto
- kansanosa
- kansanpainos
- kansanparannus
- kansanparannustaito
- kansanparantaja
- kansanpelimanni
- kansanperinne
- kansanpsykologia
- kansanpuisto
- kansanpuku
- kansanpuolue
- kansanrintama
- kansanruno
- kansanrunoilija
- kansanrunous
- kansanryhmä
- kansansankari
- kansansanonta
- kansansatu
- kansansivistys
- kansansoitin
- kansansoittaja
- kansansuosikki
- kansansuosio
- kansansävelmä
- kansantaide
- kansantaiteilija
- kansantajuinen
- kansantalous
- kansantanhu
- kansantanssi
- kansantapa
- kansantarina
- kansantaru
- kansantasavalta
- kansantauti
- kansantavat
- kansanterveys
- kansantietous
- kansantulo
- kansantuomioistuin
- kansantuote
- kansantuotos
- kansanurheilu
- kansanusko
- kansanuskomus
- kansanvaali
- kansanvalistus
- kansanvalta
- kansanvaltuuskunta
- kansanvarallisuus
- kansanvastainen
- kansanvene
- kansanvihollinen
- kansanviisaus
- kansanvillitsijä
- kansanäänestys
- kansapsykologia
- kansatiede
- kansatieteellinen
- kansatieteilijä
- kirkkokansa
- korpikansa
- kristikansa
- kukkaiskansa
- kulttuurikansa
- kääpiökansa
- luonnonkansa
- merikansat
- metsästäjäkansa
- monikansainen
- muinaiskansa
- naapurikansa
- nettokansantuote
- paimentolaiskansa
- pullamössökansa
- sekakansa
- sivistyskansa
- somekansa
- sukukansa
- sukulaiskansa
- tuulipukukansa
- työkansa
- veljeskansa
- venekansa
- viholliskansa
- vähemmistökansa
References edit
Further reading edit
- “kansa”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Postposition edit
kansa (dialectal)
- Alternative form of kanssa.
Anagrams edit
Ingrian edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *kansa, borrowed from Proto-Germanic *hansō. Cognates include Finnish kansa and Veps kanz.
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkɑnsɑ/, [ˈkɑns̠]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkɑnsɑ/, [ˈkɑnʒ̥ɑ]
- Rhymes: -ɑns, -ɑnsɑ
- Hyphenation: kan‧sa
- Homophone: kans
Noun edit
kansa
- people, nation
- 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[3], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 3:
- Iƶorat laatiit kansan, kumpa keelen poolest kuuluu läns-fenniläisiin kansoin gruppaa ja sil viisii i iƶoroin keeli kuuluu läns-fenniläisee keelisisteemaa.
- The Ingrians make up a people, that based on their language belongs to the group of Finnic peoples and as such the language of Ingrians also belongs to the Finnic language family.
Declension edit
Declension of kansa (type 3/kana, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kansa | kansat |
genitive | kansan | kansoin |
partitive | kansaa | kansoja |
illative | kansaa | kansoi |
inessive | kansaas | kansois |
elative | kansast | kansoist |
allative | kansalle | kansoille |
adessive | kansaal | kansoil |
ablative | kansalt | kansoilt |
translative | kansaks | kansoiks |
essive | kansanna, kansaan | kansoinna, kansoin |
exessive1) | kansant | kansoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Synonyms edit
Derived terms edit
References edit
Japanese edit
Romanization edit
kansa
Meänkieli edit
Etymology edit
Adverb edit
kansa
Swahili edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Audio (Kenya) (file)
Noun edit
kansa (n class, plural kansa)
- cancer (disease of uncontrolled cellular proliferation)
Synonyms edit
Tagalog edit
Noun edit
kansa (Baybayin spelling ᜃᜈ᜔ᜐ)