kleuren

Dutch

Alternative forms

• koleuren (obsolete)

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -øːrən

Etymology 1

From earlier koleuren. By surface analysis, kleur +‎ -en.

Verb

kleuren

1. to color, paint
2. to blush, turn red

Inflection

Conjugation of kleuren (weak)
infinitive	kleuren
past singular	kleurde
past participle	gekleurd
infinitive	kleuren
gerund	kleuren n
	present tense	past tense
1st person singular	kleur	kleurde
2nd person sing. (jij)	kleurt, kleur2	kleurde
2nd person sing. (u)	kleurt	kleurde
2nd person sing. (gij)	kleurt	kleurde
3rd person singular	kleurt	kleurde
plural	kleuren	kleurden
subjunctive sing.1	kleure	kleurde
subjunctive plur.1	kleuren	kleurden
imperative sing.	kleur
imperative plur.1	kleurt
participles	kleurend	gekleurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

nouns

• kleurplaat
• kleurpotlood
• kleurstof

 

verbs

• inkleuren
• ontkleuren
• verkleuren

 

Descendants

• Afrikaans: kleur

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

kleuren

1. plural of kleur

West Frisian

Noun

kleuren

1. plural of kleur