logeren

Dutch

Etymology

Borrowed from French loger.

Pronunciation

• IPA^(key): /loːˈʒeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: lo‧ge‧ren

Verb

logeren

1. to stay (board, lodge)
2. to visit, to sleep over

Inflection

Conjugation of logeren (weak)
infinitive	logeren
past singular	logeerde
past participle	gelogeerd
infinitive	logeren
gerund	logeren n
	present tense	past tense
1st person singular	logeer	logeerde
2nd person sing. (jij)	logeert, logeer2	logeerde
2nd person sing. (u)	logeert	logeerde
2nd person sing. (gij)	logeert	logeerde
3rd person singular	logeert	logeerde
plural	logeren	logeerden
subjunctive sing.1	logere	logeerde
subjunctive plur.1	logeren	logeerden
imperative sing.	logeer
imperative plur.1	logeert
participles	logerend	gelogeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Negerhollands: loscheer
• → Papiamentu: lozjer, losjer

Anagrams

• orgelen