nachapać

Polish

Etymology

From na- +‎ chapać.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈxa.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -apat͡ɕ
• Syllabification: na‧cha‧pać

Verb

nachapać pf

1. (intransitive, reflexive with się, colloquial) to greedily hoard a lot of money or goods, to laugh all the way to the bank

   Hypernym: nagromadzić

Conjugation

Conjugation of nachapać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nachapać
future tense	1st	nachapię			nachapiemy
	2nd	nachapiesz			nachapiecie
	3rd	nachapie			nachapią
	impersonal	nachapie się
past tense	1st	nachapałem, -(e)m nachapał	nachapałam, -(e)m nachapała	nachapałom, -(e)m nachapało	nachapaliśmy, -(e)śmy nachapali	nachapałyśmy, -(e)śmy nachapały
	2nd	nachapałeś, -(e)ś nachapał	nachapałaś, -(e)ś nachapała	nachapałoś, -(e)ś nachapało	nachapaliście, -(e)ście nachapali	nachapałyście, -(e)ście nachapały
	3rd	nachapał	nachapała	nachapało	nachapali	nachapały
	impersonal	nachapano
conditional	1st	nachapałbym, bym nachapał	nachapałabym, bym nachapała	nachapałobym, bym nachapało	nachapalibyśmy, byśmy nachapali	nachapałybyśmy, byśmy nachapały
	2nd	nachapałbyś, byś nachapał	nachapałabyś, byś nachapała	nachapałobyś, byś nachapało	nachapalibyście, byście nachapali	nachapałybyście, byście nachapały
	3rd	nachapałby, by nachapał	nachapałaby, by nachapała	nachapałoby, by nachapało	nachapaliby, by nachapali	nachapałyby, by nachapały
	impersonal	nachapano by
imperative	1st	niech nachapię			nachapmy
	2nd	nachap			nachapcie
	3rd	niech nachapie			niech nachapią
anterior adverbial participle		nachapawszy
verbal noun		nachapanie

Related terms

noun

• chaps

 

verbs

• chapnąć
• chapsnąć

 

Further reading

• nachapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nachapać in Polish dictionaries at PWN