nafnháttarmerki

Icelandic

Alternative forms

• nhm. (abbreviation)

Etymology

From nafnháttar +‎ merki.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnapn.hauh.tarˌmɛr̥.cɪ/
• Rhymes: -ɛr̥cɪ

Noun

nafnháttarmerki n (genitive singular nafnháttarmerkis, nominative plural nafnháttarmerki)

1. (grammar) an infinitive particle, an infinitive marker, an indeclinable particle in front of a verb in the infinitive

   að tala ― to speak

   að lesa ― to read

   að fara ― to leave

   að hoppa ― to jump

Usage notes

• The word að (“to”) is the only nafnháttarmerki in all of Icelandic.
• The nafnháttarmerki is not used after the verbs munu, skulu, mega and vilja.

  Ég skal koma. ― I shall come.

• When enumerating, the nafnháttarmerki doesn't appear the latter or later adjacent enumerations.

  Hann kann hvorki að lesa né skrifa. ― He can neither read nor write

  Ég kann að hoppa, ganga og hlaupa. ― I know how to jump, walk and run.

Declension

Declension of nafnháttarmerki
n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	nafnháttarmerki	nafnháttarmerkið	nafnháttarmerki	nafnháttarmerkin
accusative	nafnháttarmerki	nafnháttarmerkið	nafnháttarmerki	nafnháttarmerkin
dative	nafnháttarmerki	nafnháttarmerkinu	nafnháttarmerkjum	nafnháttarmerkjunum
genitive	nafnháttarmerkis	nafnháttarmerkisins	nafnháttarmerkja	nafnháttarmerkjanna

References

• “nafnháttarmerki” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)