nakurwić

Polish

Etymology

From na- +‎ kurwić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈkur.vit͡ɕ/
• Rhymes: -urvit͡ɕ
• Syllabification: na‧kur‧wić

Verb

nakurwić pf (imperfective nakurwiać)

1. (transitive, vulgar) to beat violently, to punch, to fuck up
2. (transitive, vulgar, slang) to do something, often skillfully or intensively
3. (intransitive, vulgar) to hurt

Conjugation

Conjugation of nakurwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nakurwić
future tense	1st	nakurwię			nakurwimy
	2nd	nakurwisz			nakurwicie
	3rd	nakurwi			nakurwią
	impersonal	nakurwi się
past tense	1st	nakurwiłem, -(e)m nakurwił	nakurwiłam, -(e)m nakurwiła	nakurwiłom, -(e)m nakurwiło	nakurwiliśmy, -(e)śmy nakurwili	nakurwiłyśmy, -(e)śmy nakurwiły
	2nd	nakurwiłeś, -(e)ś nakurwił	nakurwiłaś, -(e)ś nakurwiła	nakurwiłoś, -(e)ś nakurwiło	nakurwiliście, -(e)ście nakurwili	nakurwiłyście, -(e)ście nakurwiły
	3rd	nakurwił	nakurwiła	nakurwiło	nakurwili	nakurwiły
	impersonal	nakurwiono
conditional	1st	nakurwiłbym, bym nakurwił	nakurwiłabym, bym nakurwiła	nakurwiłobym, bym nakurwiło	nakurwilibyśmy, byśmy nakurwili	nakurwiłybyśmy, byśmy nakurwiły
	2nd	nakurwiłbyś, byś nakurwił	nakurwiłabyś, byś nakurwiła	nakurwiłobyś, byś nakurwiło	nakurwilibyście, byście nakurwili	nakurwiłybyście, byście nakurwiły
	3rd	nakurwiłby, by nakurwił	nakurwiłaby, by nakurwiła	nakurwiłoby, by nakurwiło	nakurwiliby, by nakurwili	nakurwiłyby, by nakurwiły
	impersonal	nakurwiono by
imperative	1st	niech nakurwię			nakurwmy
	2nd	nakurw			nakurwcie
	3rd	niech nakurwi			niech nakurwią
passive adjectival participle		nakurwiony	nakurwiona	nakurwione	nakurwieni	nakurwione
anterior adverbial participle		nakurwiwszy
verbal noun		nakurwienie

Further reading

• nakurwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nakurwić in Polish dictionaries at PWN