namłócić

Polish edit

From na- +‎ młócić.

namłócić pf (imperfective młócić)

Conjugation of namłócić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		namłócić
future tense	1^st	namłócę			namłócimy
	2^nd	namłócisz			namłócicie
	3^rd	namłóci			namłócą
	impersonal	namłóci się
past tense	1^st	namłóciłem, -(e)m namłócił	namłóciłam, -(e)m namłóciła	namłóciłom, -(e)m namłóciło	namłóciliśmy, -(e)śmy namłócili	namłóciłyśmy, -(e)śmy namłóciły
	2^nd	namłóciłeś, -(e)ś namłócił	namłóciłaś, -(e)ś namłóciła	namłóciłoś, -(e)ś namłóciło	namłóciliście, -(e)ście namłócili	namłóciłyście, -(e)ście namłóciły
	3^rd	namłócił	namłóciła	namłóciło	namłócili	namłóciły
	impersonal	namłócono
conditional	1^st	namłóciłbym, bym namłócił	namłóciłabym, bym namłóciła	namłóciłobym, bym namłóciło	namłócilibyśmy, byśmy namłócili	namłóciłybyśmy, byśmy namłóciły
	2^nd	namłóciłbyś, byś namłócił	namłóciłabyś, byś namłóciła	namłóciłobyś, byś namłóciło	namłócilibyście, byście namłócili	namłóciłybyście, byście namłóciły
	3^rd	namłóciłby, by namłócił	namłóciłaby, by namłóciła	namłóciłoby, by namłóciło	namłóciliby, by namłócili	namłóciłyby, by namłóciły
	impersonal	namłócono by
imperative	1^st	niech namłócę			namłóćmy
	2^nd	namłóć			namłóćcie
	3^rd	niech namłóci			niech namłócą
passive adjectival participle		namłócony	namłócona	namłócone	namłóceni	namłócone
anterior adverbial participle		namłóciwszy
verbal noun		namłócenie

nouns