narazić

Polish

Etymology

From na- +‎ razić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈra.ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aʑit͡ɕ
• Syllabification: na‧ra‧zić

Verb

narazić pf (imperfective narażać)

1. (transitive) to imperil, to jeopardize, to put at risk, to put in danger
2. (reflexive with się) to risk (to incur risk of something) [+ na (accusative) = something]

Conjugation

Conjugation of narazić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		narazić
future tense	1st	narażę			narazimy
	2nd	narazisz			narazicie
	3rd	narazi			narażą
	impersonal	narazi się
past tense	1st	naraziłem, -(e)m naraził	naraziłam, -(e)m naraziła	naraziłom, -(e)m naraziło	naraziliśmy, -(e)śmy narazili	naraziłyśmy, -(e)śmy naraziły
	2nd	naraziłeś, -(e)ś naraził	naraziłaś, -(e)ś naraziła	naraziłoś, -(e)ś naraziło	naraziliście, -(e)ście narazili	naraziłyście, -(e)ście naraziły
	3rd	naraził	naraziła	naraziło	narazili	naraziły
	impersonal	narażono
conditional	1st	naraziłbym, bym naraził	naraziłabym, bym naraziła	naraziłobym, bym naraziło	narazilibyśmy, byśmy narazili	naraziłybyśmy, byśmy naraziły
	2nd	naraziłbyś, byś naraził	naraziłabyś, byś naraziła	naraziłobyś, byś naraziło	narazilibyście, byście narazili	naraziłybyście, byście naraziły
	3rd	naraziłby, by naraził	naraziłaby, by naraziła	naraziłoby, by naraziło	naraziliby, by narazili	naraziłyby, by naraziły
	impersonal	narażono by
imperative	1st	niech narażę			naraźmy
	2nd	naraź			naraźcie
	3rd	niech narazi			niech narażą
passive adjectival participle		narażony	narażona	narażone	narażeni	narażone
anterior adverbial participle		naraziwszy
verbal noun		narażenie

Further reading

• narazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• narazić in Polish dictionaries at PWN