razić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *raziti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

Verb

razić impf

1. (dated, transitive) to strike; to smite

   Bestia raziła go potężnym ciosem. ― The beast struck him with a powerful blow.

2. (transitive) to dazzle; to glare

   Słonće raziło nas po oczach. ― The sun dazzled us.

3. (derogatory, transitive) to stand out; to strike; to offend aesthetically

   W twojej pracy najbardziej rażą mnie literówki. ― In your work, the typos stand out the most.

Conjugation

Conjugation of razić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		razić
present tense	1st	rażę			razimy
	2nd	razisz			razicie
	3rd	razi			rażą
	impersonal	razi się
past tense	1st	raziłem	raziłam		raziliśmy	raziłyśmy
	2nd	raziłeś	raziłaś		raziliście	raziłyście
	3rd	raził	raziła	raziło	razili	raziły
	impersonal	rażono
future tense	1st	będę raził, będę razić	będę raziła, będę razić		będziemy razili, będziemy razić	będziemy raziły, będziemy razić
	2nd	będziesz raził, będziesz razić	będziesz raziła, będziesz razić		będziecie razili, będziecie razić	będziecie raziły, będziecie razić
	3rd	będzie raził, będzie razić	będzie raziła, będzie razić	będzie raziło, będzie razić	będą razili, będą razić	będą raziły, będą razić
	impersonal	będzie razić się
conditional	1st	raziłbym	raziłabym		razilibyśmy	raziłybyśmy
	2nd	raziłbyś	raziłabyś		razilibyście	raziłybyście
	3rd	raziłby	raziłaby	raziłoby	raziliby	raziłyby
	impersonal	rażono by
imperative	1st	niech rażę			raźmy
	2nd	raź			raźcie
	3rd	niech razi			niech rażą
active adjectival participle		rażący	rażąca	rażące	rażący	rażące
passive adjectival participle		rażony	rażona	rażone	rażeni	rażone
contemporary adverbial participle		rażąc
verbal noun		rażenie

Further reading

• razić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• razić in Polish dictionaries at PWN