Polish edit

Etymology edit

From na- +‎ skarżyć.

Pronunciation edit

Verb edit

naskarżyć pf

  1. (intransitive) to denounce, to inform against, to tell on [+ na (accusative) = someone]
    Synonym: obwinić
  2. (reflexive with się, colloquial) to complain repeatedly
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać

Conjugation edit

Conjugation of naskarżyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naskarżyć
future tense 1st naskarżę naskarżymy
2nd naskarżysz naskarżycie
3rd naskarży naskarżą
impersonal naskarży się
past tense 1st naskarżyłem,
-(e)m naskarżył
naskarżyłam,
-(e)m naskarżyła
naskarżyłom,
-(e)m naskarżyło
naskarżyliśmy,
-(e)śmy naskarżyli
naskarżyłyśmy,
-(e)śmy naskarżyły
2nd naskarżyłeś,
-(e)ś naskarżył
naskarżyłaś,
-(e)ś naskarżyła
naskarżyłoś,
-(e)ś naskarżyło
naskarżyliście,
-(e)ście naskarżyli
naskarżyłyście,
-(e)ście naskarżyły
3rd naskarżył naskarżyła naskarżyło naskarżyli naskarżyły
impersonal naskarżono
conditional 1st naskarżyłbym,
bym naskarżył
naskarżyłabym,
bym naskarżyła
naskarżyłobym,
bym naskarżyło
naskarżylibyśmy,
byśmy naskarżyli
naskarżyłybyśmy,
byśmy naskarżyły
2nd naskarżyłbyś,
byś naskarżył
naskarżyłabyś,
byś naskarżyła
naskarżyłobyś,
byś naskarżyło
naskarżylibyście,
byście naskarżyli
naskarżyłybyście,
byście naskarżyły
3rd naskarżyłby,
by naskarżył
naskarżyłaby,
by naskarżyła
naskarżyłoby,
by naskarżyło
naskarżyliby,
by naskarżyli
naskarżyłyby,
by naskarżyły
impersonal naskarżono by
imperative 1st niech naskarżę naskarżmy
2nd naskarż naskarżcie
3rd niech naskarży niech naskarżą
anterior adverbial participle naskarżywszy
verbal noun naskarżenie

Related terms edit

nouns

Further reading edit

  • naskarżyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naskarżyć in Polish dictionaries at PWN