obalić

Polish

obalić pf (imperfective obalać)

(transitive) to knock over, to overthrow (to throw down to the ground)
(transitive) to overthrow [with accusative ‘someone/something’]
Polacy obalili komunizm bez rozlewu krwi. ― The Poles overthrew communism without bloodshed.
(transitive) to refute, to disprove [with accusative ‘something’]
Najnowsze badania obaliły hipotezę. ― The newest research refuted the hypothesis.
(transitive, law) to nullify (to deprive of legal force)
(transitive, colloquial) to down, to drink (alcohol)
Wczoraj u Franka obaliliśmy dwa winiacze. ― Yesterday at Franek's, we downed two bottles of wine.
(reflexive with się) to fall over, to tip, to topple
Synonym: przewrócić się

Conjugation of obalić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obalić
future tense	1^st	obalę			obalimy
	2^nd	obalisz			obalicie
	3^rd	obali			obalą
	impersonal	obali się
past tense	1^st	obaliłem, -(e)m obalił	obaliłam, -(e)m obaliła	obaliłom, -(e)m obaliło	obaliliśmy, -(e)śmy obalili	obaliłyśmy, -(e)śmy obaliły
	2^nd	obaliłeś, -(e)ś obalił	obaliłaś, -(e)ś obaliła	obaliłoś, -(e)ś obaliło	obaliliście, -(e)ście obalili	obaliłyście, -(e)ście obaliły
	3^rd	obalił	obaliła	obaliło	obalili	obaliły
	impersonal	obalono
conditional	1^st	obaliłbym, bym obalił	obaliłabym, bym obaliła	obaliłobym, bym obaliło	obalilibyśmy, byśmy obalili	obaliłybyśmy, byśmy obaliły
	2^nd	obaliłbyś, byś obalił	obaliłabyś, byś obaliła	obaliłobyś, byś obaliło	obalilibyście, byście obalili	obaliłybyście, byście obaliły
	3^rd	obaliłby, by obalił	obaliłaby, by obaliła	obaliłoby, by obaliło	obaliliby, by obalili	obaliłyby, by obaliły
	impersonal	obalono by
imperative	1^st	niech obalę			obalmy
	2^nd	obal			obalcie
	3^rd	niech obali			niech obalą
passive adjectival participle		obalony	obalona	obalone	obaleni	obalone
anterior adverbial participle		obaliwszy
verbal noun		obalenie