odkochać

Polish

Etymology

From od- +‎ kochać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈkɔ.xat͡ɕ/

• Audio; “odkochać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔxat͡ɕ
• Syllabification: od‧ko‧chać

Verb

odkochać pf (imperfective odkochiwać)

1. (reflexive with się) to fall out of love [with w (+ locative) ‘with someone’]

   Antonym: zakochać się

Conjugation

Conjugation of odkochać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odkochać
future tense	1st	odkocham			odkochamy
	2nd	odkochasz			odkochacie
	3rd	odkocha			odkochają
	impersonal	odkocha się
past tense	1st	odkochałem, -(e)m odkochał	odkochałam, -(e)m odkochała	odkochałom, -(e)m odkochało	odkochaliśmy, -(e)śmy odkochali	odkochałyśmy, -(e)śmy odkochały
	2nd	odkochałeś, -(e)ś odkochał	odkochałaś, -(e)ś odkochała	odkochałoś, -(e)ś odkochało	odkochaliście, -(e)ście odkochali	odkochałyście, -(e)ście odkochały
	3rd	odkochał	odkochała	odkochało	odkochali	odkochały
	impersonal	odkochano
conditional	1st	odkochałbym, bym odkochał	odkochałabym, bym odkochała	odkochałobym, bym odkochało	odkochalibyśmy, byśmy odkochali	odkochałybyśmy, byśmy odkochały
	2nd	odkochałbyś, byś odkochał	odkochałabyś, byś odkochała	odkochałobyś, byś odkochało	odkochalibyście, byście odkochali	odkochałybyście, byście odkochały
	3rd	odkochałby, by odkochał	odkochałaby, by odkochała	odkochałoby, by odkochało	odkochaliby, by odkochali	odkochałyby, by odkochały
	impersonal	odkochano by
imperative	1st	niech odkocham			odkochajmy
	2nd	odkochaj			odkochajcie
	3rd	niech odkocha			niech odkochają
anterior adverbial participle		odkochawszy
verbal noun		odkochanie

Further reading

• odkochać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odkochać in Polish dictionaries at PWN