odrzucać

Polish edit

From odrzucić +‎ -ać.

odrzucać impf (perfective odrzucić)

(transitive) to reject
Dziekan odrzucił pana podanie. ― The dean has rejected your request.
(transitive, medicine) to reject (e.g. a transplant)
(transitive) to disavow; to abandon
(transitive) to reply, to retort
(transitive) to throw back
(transitive) to throw away
(transitive) to take aback
Kiedy otworzyła drzwi, odrzuciła ją odrażająca woń. ― When she opened the door, she was taken aback by the horrible smell.
(reflexive with się) to end a relationship

Conjugation of odrzucać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odrzucać
future tense	1^st	odrzucam			odrzucamy
	2^nd	odrzucasz			odrzucacie
	3^rd	odrzuca			odrzucają
	impersonal	odrzuca się
past tense	1^st	odrzucałem, -(e)m odrzucał	odrzucałam, -(e)m odrzucała	odrzucałom, -(e)m odrzucało	odrzucaliśmy, -(e)śmy odrzucali	odrzucałyśmy, -(e)śmy odrzucały
	2^nd	odrzucałeś, -(e)ś odrzucał	odrzucałaś, -(e)ś odrzucała	odrzucałoś, -(e)ś odrzucało	odrzucaliście, -(e)ście odrzucali	odrzucałyście, -(e)ście odrzucały
	3^rd	odrzucał	odrzucała	odrzucało	odrzucali	odrzucały
	impersonal	odrzucano
conditional	1^st	odrzucałbym, bym odrzucał	odrzucałabym, bym odrzucała	odrzucałobym, bym odrzucało	odrzucalibyśmy, byśmy odrzucali	odrzucałybyśmy, byśmy odrzucały
	2^nd	odrzucałbyś, byś odrzucał	odrzucałabyś, byś odrzucała	odrzucałobyś, byś odrzucało	odrzucalibyście, byście odrzucali	odrzucałybyście, byście odrzucały
	3^rd	odrzucałby, by odrzucał	odrzucałaby, by odrzucała	odrzucałoby, by odrzucało	odrzucaliby, by odrzucali	odrzucałyby, by odrzucały
	impersonal	odrzucano by
imperative	1^st	niech odrzucam			odrzucajmy
	2^nd	odrzucaj			odrzucajcie
	3^rd	niech odrzuca			niech odrzucają
passive adjectival participle		odrzucany	odrzucana	odrzucane	odrzucani	odrzucane
anterior adverbial participle		odrzucawszy
verbal noun		odrzucanie