okropić

Old Polish

Etymology

From o- +‎ kropić. First attested in the second half of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔkrɔpit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔkrɔpit͡ɕ/

Verb

okropić pf

1. (attested in Lesser Poland) to asperse, to sprinkle about; to besmirch (to cover with drops of liquid)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 50, 8:

     Ocropisz me, gospodne, yzopem (asperges me hyssopo) y oczisczon bødø

     [Okropisz mie, Gospodnie, izopem (asperges me hyssopo) i oczyszczon będę]

Derived terms

adjectives

• okropliwy
• okropny

 

adverb

• okropnie
• okropno

 

noun

• okropność

 

Descendants

• Polish: okropić

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “okropić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish okropić. By surface analysis, o- +‎ kropić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈkrɔp.it͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈkrɔ.pit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: o‧krop‧ić

Verb

okropić pf (imperfective (obsolete or uncommon) okrapiać)

1. (transitive) to asperse, to sprinkle about; to besmirch (to cover with drops of a liquid) [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: nakropić, pokropić, skropić, spryskać

Conjugation

Conjugation of okropić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okropić
future tense	1st	okropię			okropimy
	2nd	okropisz			okropicie
	3rd	okropi			okropią
	impersonal	okropi się
past tense	1st	okropiłem, -(e)m okropił	okropiłam, -(e)m okropiła	okropiłom, -(e)m okropiło	okropiliśmy, -(e)śmy okropili	okropiłyśmy, -(e)śmy okropiły
	2nd	okropiłeś, -(e)ś okropił	okropiłaś, -(e)ś okropiła	okropiłoś, -(e)ś okropiło	okropiliście, -(e)ście okropili	okropiłyście, -(e)ście okropiły
	3rd	okropił	okropiła	okropiło	okropili	okropiły
	impersonal	okropiono
conditional	1st	okropiłbym, bym okropił	okropiłabym, bym okropiła	okropiłobym, bym okropiło	okropilibyśmy, byśmy okropili	okropiłybyśmy, byśmy okropiły
	2nd	okropiłbyś, byś okropił	okropiłabyś, byś okropiła	okropiłobyś, byś okropiło	okropilibyście, byście okropili	okropiłybyście, byście okropiły
	3rd	okropiłby, by okropił	okropiłaby, by okropiła	okropiłoby, by okropiło	okropiliby, by okropili	okropiłyby, by okropiły
	impersonal	okropiono by
imperative	1st	niech okropię			okropmy
	2nd	okrop			okropcie
	3rd	niech okropi			niech okropią
passive adjectival participle		okropiony	okropiona	okropione	okropieni	okropione
anterior adverbial participle		okropiwszy
verbal noun		okropienie

Verb

okropić pf

1. (transitive, of rain, impersonal) to sprinkle, to drizzle (to fall in short or weak bursts)

   Synonym: pokropić

Conjugation

Conjugation of okropić
infinitive	okropić
future indicative	okrop
past indicative	okropiło
conditional	okropiłoby by okropiło
imperative	niech okrop

Derived terms

adjective

• okropny

 

adverbs

• okropnie
• okropno

 

nouns

• okropieństwo
• okropność

 

Further reading

• okropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okropić in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “okropić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “okropić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “okropić, okrapiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 753