opladen

Dutch

Etymology

From op +‎ laden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opladen

1. to charge, recharge

Inflection

Conjugation of opladen (weak with strong past participle, separable)
infinitive	opladen
past singular	laadde op
past participle	opgeladen
infinitive	opladen
gerund	opladen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	laad op	laadde op	oplaad	oplaadde
2nd person sing. (jij)	laadt op, laad op2	laadde op	oplaadt	oplaadde
2nd person sing. (u)	laadt op	laadde op	oplaadt	oplaadde
2nd person sing. (gij)	laadt op	laadde op	oplaadt	oplaadde
3rd person singular	laadt op	laadde op	oplaadt	oplaadde
plural	laden op	laadden op	opladen	oplaadden
subjunctive sing.1	lade op	laadde op	oplade	oplaadde
subjunctive plur.1	laden op	laadden op	opladen	oplaadden
imperative sing.	laad op
imperative plur.1	laadt op
participles	opladend	opgeladen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Berbice Creole Dutch: latop

Anagrams

• laden op