pęknąć

Polish

pęknąć pf (imperfective pękać)

(transitive) to burst (e.g., a tire, a window)
(intransitive, Far Masovian) to crack a whip
Pęknołem z cały siły. ― I cracked the whip with all my might.

Conjugation of pęknąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pęknąć
future tense	1^st	pęknę			pękniemy
	2^nd	pękniesz			pękniecie
	3^rd	pęknie			pękną
	impersonal	pęknie się
past tense	1^st	pękłem, -(e)m pękł	pękłam, -(e)m pękła	pękłom, -(e)m pękło	pękliśmy, -(e)śmy pękli	pękłyśmy, -(e)śmy pękły
	2^nd	pękłeś, -(e)ś pękł	pękłaś, -(e)ś pękła	pękłoś, -(e)ś pękło	pękliście, -(e)ście pękli	pękłyście, -(e)ście pękły
	3^rd	pękł	pękła	pękło	pękli	pękły
	impersonal	pęknięto
conditional	1^st	pękłbym, bym pękł	pękłabym, bym pękła	pękłobym, bym pękło	pęklibyśmy, byśmy pękli	pękłybyśmy, byśmy pękły
	2^nd	pękłbyś, byś pękł	pękłabyś, byś pękła	pękłobyś, byś pękło	pęklibyście, byście pękli	pękłybyście, byście pękły
	3^rd	pękłby, by pękł	pękłaby, by pękła	pękłoby, by pękło	pękliby, by pękli	pękłyby, by pękły
	impersonal	pęknięto by
imperative	1^st	niech pęknę			pęknijmy
	2^nd	pęknij			pęknijcie
	3^rd	niech pęknie			niech pękną
passive adjectival participle		pęknięty	pęknięta	pęknięte	pęknięci	pęknięte
anterior adverbial participle		pęknąwszy
verbal noun		pęknięcie

adjective

nouns

verb