país
AsturianEdit
NounEdit
país m (plural países)
CatalanEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Borrowed from French pays, from Old French païs, from Medieval Latin pagensis, from Latin pāgus (“country”), from Proto-Indo-European *peh₂ǵ-. Doublet of pagès. See related terms.
NounEdit
país m (plural països)
- country, land (a set region of land having particular human occupation or agreed limits)
- country (the territory of a nation, especially an independent nation state)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
VerbEdit
país
- first-person singular imperfect subjunctive form of pair
- third-person singular imperfect subjunctive form of pair
Further readingEdit
- “país” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “país”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “país” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “país” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
GalicianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French pays, from Old French païs, from Medieval Latin pagensis, from Latin pāgus (“country”), from Proto-Indo-European *peh₂ǵ-.
PronunciationEdit
NounEdit
país m (plural países)
- country
- 1978, Emilio González López, Grandeza e decadencia do reino de Galicia, Editorial Galaxia, →ISBN, page 88:
- Na segunda fase, no século IX, cambea radicalmente a situación verbo das relacións entre Galicia e a corte asturiana, na que o noso país ten xa unha influencia decisiva.
- In the second phase, during the 9th century, the situation changes radically in regards to the relations of Galicia and the Asturian Court, in which our country has already a decisive influence
- Cada país seu uso, cada roca seu fuso. (proverb)
- when in Rome, do as the Romans do
- (literally, “Each country has its usage, each distaff its spindle.”)
- Synonym: terra
- countryside
Derived termsEdit
Related termsEdit
ReferencesEdit
- “país” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “país” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “país” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Further readingEdit
- “país” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
KabuverdianuEdit
EtymologyEdit
From Portuguese país.
NounEdit
país
OccitanEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French pays, from Old French païs, from Medieval Latin pagensis, from Latin pāgus (“country”), from Proto-Indo-European *peh₂ǵ-.
PronunciationEdit
Audio (file)
NounEdit
país m (plural païses)
PortugueseEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French pays,[1][2] from Medieval Latin pagensis, from Latin pāgus (“country”).
PronunciationEdit
NounEdit
país m (plural países)
- country; nation (a sovereign polity)
- O Uruguai foi uma colónia, depois uma província, e hoje é um país.
- Uruguay was a colony, then a province, and today it's a country.
- Synonym: nação
- country; land (a region inhabited by a particular people or characterised by a certain feature)
QuotationsEdit
For quotations using this term, see Citations:país.
Derived termsEdit
- paisão (augmentative)
- País Basco
- país de opereta
- países baixos
- Países Baixos
- paisinho (diminutive)
Related termsEdit
ReferencesEdit
- ^ “país” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- ^ “país” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
SpanishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French pays, from Old French païs, from Medieval Latin pagensis, from Latin pāgus (“country”). Compare Sicilian pajisi, Italian paese.
PronunciationEdit
NounEdit
país m (plural países)
- country (the territory of a nation)
- country, land (a set region of land having particular human occupation or agreed limits)
- País Vasco ― Basque Country
- El País de las Maravillas ― Wonderland
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “país”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014